Austeros

Musique Machine:
Karol Skrzypiec’s Inner Vision Laboratory is back with its third release, Austeros. Thick, spacey ambient drifts and drones, and, unlike most background ambient, this one forces you to listen. Creaking, clacking, sometimes suffocating, this isn’t your grandma’s ambient. Solid enough to stand on, but light enough to carry you away, Austeros is a real treat for the senses.
Thick, rumbling, and distant, „Stalker Trail” opens the album by making the listener find his spot in space and time. Nebulous and everywhere, one is unsure of whether it’s a sonic approach or retreat. Is one sitting still while galaxies are being born around him? Growing in strength, the climactic highs signal the center of the glorious event before fading out into the lows that introduced us to this cosmic ballet. Like an ancient sky watching ritual, „Three Until You See” haunts the listener with the sound of old wind instruments and distant chants. The ensuing beat adds a sense of urgency to the frantic ritual, like the summoning of some old one is near. Continuing on this path to enlightenment, „A Tunnel Too Twisted” adds a different vocal and light noise to a low, slowly moving drone. The sky opens wide before the participant’s consciousness is vaulted upward among the stars. Floating with full vision, the scope grows. „A Home to None” takes on a more chthonic tone. Tribal and earthy, it helps to balance out the spacefaring essence of the preceding song. Squeaky highs pop into play and work well against the low, constant beat. The sparseness of „Obey the Soil” makes one feel as though the franticness of their trip has ended, and now he awaits for the answers to fall into place. Slowly oscillating, moving like a thick cloud, sparks of light form in the darkness. Thick and enveloping, but somehow open and inviting, this is the Earth communing with the traveling psyche. Taking a different turn, „Rust Vermillion Face” shatters and drones in various ways. While not as natural sounding (meaning more man made than the sound of the universe just being), the underlying tone of „Rust” manages to fit in well with the grand space viewing of the rest of Austeros. The light guitars add a really nice dimension to this track, too. „Bow Before Ancient Mother” closes out the album like a journey into the guts of Mother Earth herself. Traveling to worship deep in her chthonic womb, the listener journeys deep into the subterranean void and is rewarded with life giving water and a trip to the other side.
Both cosmic and chthonic, Austeros takes the listener on a wondrous journey of low, slowly moving, earthy drones and bright, eye opening waves of starlight. If your mind has been opened in the past, Austeros may help you get back to your state of cosmic travel and re-evaluate your spot on Earth. This is definitely recommended

Freq:
As forbidding and icy as the cracked and scratched surfaces which adorn its sleeve, Austeros opens with shuddering dry heaves of bass which threaten as much as they signify an ominous portent of glacial things to come. Like a heavier doom-laden cousin to Thomas Köner‘s equally resonant arcticscapes, Inner Vision Laboratory sketch out and fill in the detail of sound stages filled with slow — very slow — accretions of ponderous low end and ear-piercing tones which stab and slice like the supply of razor-edged glass fragments held in deep freeze by a cultist awaiting the unthawing of the great old ones.
This impression is only accentuated by the keening vocal drones, frenetic percussion and horripillating tones which emerge on the likes of “Three Until You See”; elsewhere, on the suitably mordantly-titled “A Home To None”, the combination of scattered wind chimes and a decidedly ripply addition to the already gloomy atmosphere lets Karol Skrzypiec take things further into slow motion ice age electronica. Clanks of scrap metal or pots and pans splinter among the deep bowings of “Rust Vermilion Faces” heralding a step change in mood; things don’t become any lighter, oh no, nor any less heavy — they get more thunderously ominous, if anything — but the rhythmic motion develops something akin to a groove, a glimmer of analogue warmth like a slow motion dub attempting to slide free from the constraints of winter into a vernal rebirth as the listener is invited to “Bow Before Ancient Mother”.
Inner Vision Laboratory’s cautiously emergent rite of spring is no picnic under the blossoms, however, as synthetic strings rise hesitantly from the still-grinding throes of winter until the heartbeat booms more strongly. It’s not a happy conclusion, exactly, but it more than suffices to open the way for the drips which herald the inevitable defrosting and the tentative splash of what may soon be open, clear waters, perhaps even thronging with life.

Santa Sangre:
About 10 years have passed since Polish artist Karol Skrzypiec began this project, a timeframe sufficiently explored to shape the matrix for a personal sound texture. The last four releases have all shown a constantly improved ability in manipulating an expanded area of sounds that would captivate and challenge the attention of the auditorium. “Anywhere Out Of This World”, “Future Chaos”, “Perpetua” and “Ambit” (a joint album with Nephenthe) are fascinating cartographies of the neverending possibilities of expression within the dark industrial genre, and you can find insightful descriptions about each one of them on Santa Sangre magazine.
“Austeros” came out on Zoharum at the beginning of this year 2015 in CD format limited to 300 copies. It would not be pretentious to say that Inner Vision Laboratory’s approach to dark ambient is of a dystopian extraction, setting from a technical point of view the dissonant elements presented in the past Lustmord era within the framework of a post-technological tableau. As for the thematic aspect, the Polish project is apparently inclined towards a psychological discrimination enciphered in musical codes of therapeutic value. When the high pitch discordances from the debut tune “Stalker Trail” blast upon the hearing there is the danger of modification of the sensory content, and even so frequencies are kept in control by the very feature of their poignancy. Karol Skrzypiec has learnt how to master incongruous sound elements and range them on a friendly, unifying musical line, all the more enjoyable because it is disturbing. In this view, the piece “Three Until You See”, makes one feel uneasy while keeping the pace almost conditioned, which moves on a tripping car-friendly rhythm.
Listening to “A Tunnel too Twisted” on headphones, one could be thinking how fascinating the live experience of Inner Vision Laboratory would be. The venue would be of much importance, as this multifaceted tapestry of sounds needs to be properly reflected into the listener’s imagination. Architectural acoustics is the science that works to project such an interior space, but the aforementioned track made me think there are even ensembles of constructed sounds that can modify the exterior space. The sort of bending or spiraling of melody that is being suffered on the track’s first part makes one worryingly ask themselves whether the space around them hasn’t been altered towards the direction of the music. The melody loses then its wriggling and develops forward into an ethereal revolving structure, melding together space and time, consciousness and imagination.
“A Home To None” is constructed by assembling minimal industrial or analog noises on the stratum of a digital cadenced buzz, with an alarming pulse irrupting at calculated intervals; this apparently annoying free-improvisation is amazingly resolved, and saved from oblivion due to a mysterious trance-like absorption of the listener’s attention. It is with predilection that the bass-doomy reverb gives the sensation of a downfall through suffocating recesses. “Obey The Soil” strangely sings an earth-prayer upon the sounds imitating a slow digging, which gives to the listener the sensation that he is buying buried, thus honoring a complete identification with the soil.
While advancing through the album, we gain the ambiguous feeling of a deformity that has grown within the mind and filters the perception of the objects that enclose us. It is an edgy feeling of perdition and mental turbulence, all the more inadequate as it is soothing and captivating. “Rust Vermilion Faces”, the piece so close to the description above, and the geological “Bow Before Ancient Mother”, have affinities with Ulver’s “Perdition City” or even more, are suggesting a delightful isomorphism to the musical researches of Thee Maldoror Kollective (especially Pilot).
Perhaps sometime in the future all the arts will have inevitably reached a unifying process. If that austere and synthetic future comes to reality, then it is another possibility that Inner Vision Laboratory will be hailed as one of the pioneers of sculpture in music.

ChainDLK:
This new album from Karol Skrzypiec apparently takes his title by a poem by Pawel Krawczyk. As his text is almost impossible to find the question is if the music has the capability to have the consistency of cohesive whole, as a poem, rather than the diversity of a collection of lyrics.
Almost all tracks are based upon the dialectic between drones and sparse sounds, perhaps field recording as the noises that open „Stalker Trail” and evoke the ices and crackles of the cover while the drones of the second part the brightness of the light reflected by this surface. „Three Turns Until You See” is based upon a rhythmic pattern while „A Tunnel Too Twisted” is a long and complex track in two part: the first one is quiet and based on resonant voices while the second features the high resonances of small bells and depicts an uncontaminated landscape while „A Home to None” returns to more industrial-like menacing atmosphere using a bunch of samples and evolves in „Obey the Soil” with the use of almost all the characteristics of the previous tracks. „Rust Vermilion Faces” is a juxtaposition of drones that slowly evolves in a rhythmic track and „Bow Before Ancient Mother” closes this release with a multifaceted soundscape.
This is a cohesive album constructed with a clear musical design, perhaps a little bit too coherent, that would be enjoyed by all fans of this band. Really nice.

Dark Entries:
Ik durfde in het verleden al eens schrijven dat er bij ambient feitelijk slechts één criterium is: ”Brengt het je in een bepaalde sfeer?” Vanzelfsprekend was dat wat kort door de bocht maar we kunnen wel verklappen dat Inner Vision Laboratory alvast ruimschoots voldoet aan deze voorwaarde.
Vanaf de eerste noten hoor je echter dat je met een werk te maken hebt dat het gemiddelde zwaar overstijgt. We krijgen zoveel meer dan een zoveelste atmosferische drone. IVL waagt zich aan ritmes en melodieën, wat je als ambientartiest een pak kwetsbaarder maakt dan wanneer je gewoon een willekeurige geluidsbrij loslaat op de onschuldige oren van het publiek: Eén foute percussieklank kan alles al om zeep helpen. Het gevoel dat je naar een goedkope synthesizerpreset aan het luisteren bent, haalt je meteen uit de sfeer. Niks van dat alles bij dit project. Alles werd met liefde tot in de kleinste details vormgegeven. Bovendien zijn de nummers heel herkenbaar en -belangrijker- memorabel.
Het is bijna beschamend om als recensent te moeten toegeven maar ik kende dit project niet vooraleer ik deze release mocht beluisteren. Onterecht! Het voelt zelfs verontrustend aan dat zelfs zo’n genialiteit onder mijn gefocuste oog kan ontsnappen. Deze duistere incarnatie van de Poolse artiest Karol Skrzypiec sluit moeiteloos aan in het rijtje der legendes en is goed op weg er zelf één te worden. Ik hoor echo’s van Lustmord (ten tijde van Paradise disowned) maar ook Raison d’être, SPK (Zamia Lehmanni), Sixth Comm, Nurse With Wound en Sepiroth. Veel belangrijker is echter dat we vooral een heel persoonlijk eigenzinnig geluid vaststellen. Bovendien refereert dit geluid net zo goed aan de traditie als aan de toekomst. Dit is duidelijk ‘moderne’ en elektronische muziek maar geniet tegelijkertijd een tijdloos elan. Dark ambient 3.0.
Één talent van IVL is ongetwijfeld het creëren van ruimtelijkheid in muziek. Een hoofdtelefoon doet wonderen, maar ook zonder zo’n ding waan je jezelf tijdens elke beluistering in een ander auditief landschap. De geluiden lijken van overal te komen: niet enkel van links en rechts maar net zo goed van voor of achter je. Dat is best een knap staaltje productiewerk. Ook toont Karol zich een meester in beheersing en subtiliteit maar dit zonder de muziek te voorzien van een rijke gelaagdheid. Massa’s galm hier, maar altijd perfect afgemeten. Deze sferen werden met liefde en vakmanschap gebrouwen.
Op de vraag hoe dit klinkt zijn nogal wat adjectieven van toepassing. Gevoelens van herkenning en rust wisselen af met bevreemding en regelrechte destabilisatie. Dwingt Austeros je het ene moment nog tot het ondergaan van een ritueel, dan staan we enkele minuten later weer te bekomen onder een linde.
De tracks hebben titels maar persoonlijk verkies ik steeds om eerst mijn eigen verhaal te maken en ook u – waardige lezer- willen we dat genot niet ontnemen.

Quartier 23:
Das dritte Album des Polen Karol Skrzypiec ist Kakophonie und Euphonie in einem – Geräusche und Klänge des Alltags vereinigen sich zu einem detailverliebten, rhythmischen und treibenden Akustik-Konzept, daß selbst harsche Klänge ästhetisch werden lässt.
In seiner Gesamtheit verbreitet das Album eine düstere Atmosphäre mit Gänsehautgarantie. Die Titelgebung verspricht einen nihilistischen “Angriff” auf die Ohren, der den Zuhörer dazu “zwingt” hinabzutauchen und sich jedem kleinen akustischen Detail hinzugeben.
Ein uneingeschränkter Tipp für all diejenigen, die sich mit offenen Ohren durch die Welt bewegen und hier und dort von anscheinend zufälligen Geräuschen geschaffene Musik wahrnehmen können.

Necroweb:
Zoharum und Inner Vision Laboratory sind sich treu geblieben und so erscheint auch das neue Werk von Karol Skrzypiec beim polnischen Vorzeigegiganten, was ambiente und experimentelle Kost angeht. Vorliegendes Projekt steht noch immer für erstere Stilistik, sprich, düsterer Ambient steht zur Debatte, der im Fall von “Austeros” schon fast mit einem angenehmen Charakter aufwartet, seine schönen Seiten allerdings nicht sofort preisgibt. Vielmehr wurden jene geschickt verpackt, die in der Art ihrer Umsetzung an das legendäre Cold Meat Umfeld gemahnen. Langsames vorantasten und viel Gefühl sind wichtige Gegebenheiten, die man auf vorliegender Publikation auch gekonnt zu verpacken wusste. Spätestens mit “A Tunnel Too Twisted” kann man sich diesbezüglich überzeugen, wo es der Musiker mit Bravour schafft, diese lange Vertonung beständig am Leben zu halten. Allerdings täuschte mich der Ersteindruck von “Austeros” etwas, was wohl aber eher dem unauffälligen Einstieg geschuldet ist, denn je tiefer man in diese Welt vordringt, um so mehr nimmt diese vom Hörer Besitz. Auch die optische Aufmachung suggeriert nicht unbedingt den düsteren Aspekt, welcher dem Album doch tatsächlich innewohnt. Dark Ambient Puristen dürfen sich somit nicht davon irritieren lassen, denn der Inhalt bietet weit mehr.
Die Entwicklung von Inner Vision Laboratory ist dabei ohne jeden Zweifel als interessant zu benennen, konnte man sich doch ständig in diversen Aspekten steigern. So ist auch “Austeros” einerseits ein Schönes, anderseits aber auch ein verdammt finsteres Tondokument geworden, welches fraglos seine Hörer finden und in limitierter Auflage unters Volk gejubelt wird. Was bleibt, ist ein Projekt, welches man unbedingt weiterhin beobachten sollte.

Only Good Music:
„Jeden z paradoksów sztuki polega na tym, że dąży ona nieustannie do oswobodzenia się z wszelkich więzów, do przełamania krępujących ją norm i reguł, do uzyskania całkowitej wolności” [1]. Tym paradoksem, w intrygujący sposób posługuje się Karol Skrzypiec na albumie „Austeros”. Lider Inner Vision Laboratory za pomocą niepozornych środków, zwerbowanych z otaczającej nas rzeczywistości tematów tworzy niepokojące budowle nasycone mrocznymi treściami.
Kompozytor wykorzystuje tu tematy wykazujące właściwości formotwórcze – tworzy muzykę poprzez przetworzenia i rozwinięcia. Dlatego pośród zaadoptowanych z eteru codzienności dźwięków egzystuje wysoce autonomiczna melodyka, obdarzona cechami tematycznej plastyczności (np. w „Rust Vermilion Faces”).
Trudno nie zgodzić się z Ludwikiem Erhardtem, który twierdził, że sztuka „w warunkach pełnej, anarchicznej swobody istnieć nie może. Tworzenie jest dokonywaniem wyboru spośród nieskończonej liczby możliwości stwarzanych przez materiał danej sztuki. W każdym wypadku muszą zatem istnieć jakieś kryteria tego wyboru, jakieś reguły, choćby nawet jednorazowe i nie w pełni uświadomione” [2].
Inner Vision Laboratory ustala własne reguły muzyki, jest zdyscyplinowany w kształtowaniu formy, w wyzwalaniu tych ciemnych spięć emocjonalnych. Każda decyzja o wyborze poziomu dynamicznego jest głęboko uzasadniona konstrukcją i wymową kompozycji, a całość albumu nie traci przy tym waloru osobistej wypowiedzi.

Loud Now:
Austeros” to już trzeci album Inner Vision Laboratory. Pod tą nazwą kryje się ambientowe przedsięwzięcie Karola Skrzypca, który wcześniej właśnie tak podpisując swe dokonania, wydał już w Zoharum Records albumy ”Future Chaos” (2011) i ”Perpetua” (2012).
Na „Austeros” umieścił siedem utworów. „Stalker Trail”, który go rozpoczyna, to preludium do wyładowań sonicznych, które kształtują oblicze tego wydawnictwa. Trzeci numer – „A Tunnel To Twisted” to dziesięciominutowa wyprawa w rejony intensywnego dark industrialu. Z pewnością w całym, materiale wyróżnia się następna kompozycja – „A home To None”. Chyba nie tylko mi przypominają się przy jej słuchaniu nastroje znane ze ścieżki dźwiękowej filmu „Das Boot”, ale oczywiście to tylko pewne skojarzenie, które nie rzutuje na odbiór całego albumu.
IVB konstruuje niepokojące, wypreparowane z pozornie oswojonych brzmień, fragmenty, by złożyć z nich interesujący, precyzyjnie rozplanowany koncept.Chyba nie ma potrzeby dodawać, że odtwarzanie tej muzyki przy świetle dziennym jest bardzo niewskazane, a wręcz powinno być karalne, bo traci ona bardzo gdy nie towarzyszy jej mrok za oknem.

Mroczna Strefa:
Projekt Karola Skrzypca stał się przez ostatnie lata jednym z czołowych przedstawicieli polskiego dark ambientu i już może śmiało konkurować z mistrzami tego gatunku także poza granicami naszego kraju. Potwierdzają to nie tylko albumy firmowane wyłącznie przez INNER VISION LABORATORY, ale i rozliczne kolaboracje, jak na przykład ta wydana kilka dobrych miesięcy temu przez Zoharum z NEPENTHE. Jeśli szukać wspólnego mianownika dla wszystkich wydawnictw IVL, to jest to katakumbiczna, wysublimowana, nieprzewidywalna, płynna i przerażająca materia, która wnosi do świata rzeczywistego coś spoza niego. Dla jednego będzie to coś w rodzaju magii, dla innego – coś nierzeczywistego. Także na „Austeros” dzieje się coś takiego i już w pełnym grozy utworze „Stalker Trail” czai się jakieś Zło i czeka jakaś Makabra, a konwulsyjne dźwięki wskazują na to, że to nie będzie monotonny i kojący album z płynącym leniwie zestawem dźwięków spod znaku ambient. „Three Turns Until You See” to potwierdza i jeśli kojarzycie najbardziej mroczne i porażające sceny z horrorów, których akcja toczy się gdzieś pod ziemią, to uważajcie na to, co dzieje się w tej kompozycji INNER VISION LABORATORY, a słuchanie w ciemnościach może skończyć się psychozą! Już samo wyłaniające się w pewnym momencie rytualne bębnienie i wyskakujące znienacka dudnienie robią wrażenie, a to przecież nie wszystkie detale, jakie znajdziemy i w kolejnych fragmentach „Austeros”. Nawiedzone i obłąkane dźwięki, odgłosy i głosy można usłyszeć i w „A Tunnel Too Twisted” (choć przez chwilę wszystko się uspokaja i płynie w miarę spokojnie, majestatycznie i tajemniczo…), i w „A Home To None”, gdzie natężenie przerażenia jest przełamywane momentami pozornego spokoju, ale i ten w końcu się poddaje i staje się czymś futurystycznie nierealnym, oddzielnym bytem pozostawionym samemu sobie. Niskie dźwięki, przetykane czymś w rodzaju wyłapanej z nieokreślonego eteru transmisji dominują w „Obey the Soil”, a bliskie awangardzie zestawienia różnych tonów niosą słuchacza przez zupełnie odrealniony fragment pt. „Rust Vermillion Faces”, który z czasem zmienia się w nastroju i staje się bardziej rytualny i na swój sposób rytmiczny. Powtarzalność i przewidywalność to słowa obce w kontekście tego albumu i zwrot akcji następuje jeszcze w końcowym „Bow Before Ancient Mother”, w którym pojawia się i dark ambientowa przestrzenność i odpowiednio wkomponowane w nią etniczne elementy. Naprawdę prześwietna pozycja INNER VISION LABORATORY!

FYH!
Co można więcej napisać o Austeros? Album z utworami nagranymi w latach 2012-2013 to nic innego, jak podróż przez Mroczne zakątki Peru ciemność, strach, nieznane i inne tego typu opisy. Pieprzyć. Austeros to album tak transowy, że nie sposób nie dać się pochłonąć tym melodiom w całości. Flirt ambientu z drone’em? Techniczna bitwa na cienkim lodzie, gdzie słychać każdy trzask, każdy skrzyp, każde pęknięcie. Inner Vision Laboratory tworzy melodie może nie zawiłe, ale mroczne, ciężkie (mimo swojego bardzo wietrznego charakteru), czasem dynamiczne, jak w „Three Until You See”, gdzie w pogłosowej aurze surowa rytmika nadaje taktu utworowi, czasem wręcz nieruchliwe, statyczne, czego dobrym przykładem będzie „Obey The Soil”, głęboka kompozycja, z uroczymi dzwoneczkami(?) przebijającymi się przez te pofabryczne hałasy.
Tribalowa rytmika to atut tych żywszych utworów Austeros, tak jak te spokojne, zbudowane na ambientowych strukturach nagrania żywią się długimi partiami syntezatorów i rozciągniętym reverbem nad nimi. Gdy słucha się nowego albumu Inner Vision Laboratory w całości, ten lód na wspomnianym w Płytowym Grudniu zadupiu faktycznie się wizualizuje. A gdy dodamy do tego, na przykład, moment jego pękania, to głębia nagrań jest ujmująca i, co tu dużo mówić, wciągająca. Dlatego chyba warto dać się zatopić Austeros, bo tak wielowarstwowego materiału nie można odrzucić lekką ręką. Sztos, jak mówi studencka gimbaza.

Darknation
Wrocławski projekt Inner Vision Laboratory to jeden z moim ulubionych dark ambientowych projektów. Na każdą płytę czekam z wielką ochotą. W pewnym czasie w Internecie pojawiała się informacja że „Austeros” ukaże się nakładem amerykańskiej wytwórni Malignant Records, ale widać coś poszło nie tak ponieważ płyta, tak jak wcześniejsze pojawiła się nakładem prężnego Zoharum.
Poszperałem trochę w sieci i widzę że album wszędzie zbiera świetne recenzje także nie mogę się wyłamać. Futurystyczny świat Karola Skrzypca nadal jest mocny osadzony w klimatycznym i niezwykle mrocznym szkielecie. Siedem numerów wspaniale prowadzą dialog z moją wyobraźnią, nie trzeba zbytnio się wsłuchiwać by dać się pochłonąć. „Austeros” kontynuuje styl obrany na ”Perpetua” choć moim zdaniem muzyka jest jeszcze bardziej przestrzenna i przemyślana. Cybernetyczne pejzaże wypełnione są przeróżnymi melodiami i niepokojącymi brzmieniami. Podoba mi się sama struktura utworów daleka od dronowych wydawnictw gdzie trzeba się dobrze wsłuchać i dobrze wczuć. Tutaj wszystko jest zaplanowane i z odpowiednich momentach celnie dawkowane. Jestem pewnie że żaden każdy fan mrocznych soundtracków znajdzie tutaj coś dla siebie. Dla mnie jest to kolejna wyróżniająca się płyta Inner Vision Laboratory, nie tylko na rodzimej ziemi. Kładę na półce obok kilku płyt z Cryo Chamber które posiadam, bo poziomem i nastrojem doskonale do siebie pasują.

Lux Atenea:
Tras el extraordinario y exitoso álbum “Ambit” junto al compositor Daniel Krause (Nepenthe), el artista polaco Karol Skrzypiec presentó a principios del mes de febrero su nuevo trabajo musical “Austeros”, publicado por el prestigioso sello discográfico ZOHARUM RECORDS en una edición limitada de 300 unidades en digipak CD de seis paneles. Engalanado con un impactante diseño creado por Ewa Skrzypiec, su estética emocionalmente fría aumenta su empática aspereza con esta representación de la fractura, del quiebro, y de la crisis irreversible a través del mensaje visual que transmiten estas imágenes abstractas que decoran los paneles del ecopak. En su nuevo álbum “Austeros”, Karol Skrzypiec, alma máter de Inner Vision Laboratory, ha logrado dar un gran salto conceptual en su estilo musical hasta convertir estos siete temas en una obra de orfebrería sonora de primer nivel, como así podrán sentirlos los melómanos lectores de Lux Atenea Webzine entregados al disfrute de los más selectos frutos musicales que aparecen dentro de la escena dark-ambient. Una obscura delicatesen que se iniciará con un tema tan sobrecogedor como “Stalker Trail” donde todo cruje tenebrosamente hasta condicionarnos psicológicamente con estos repentinos sobresaltos que, en “Three Until You See”, se vuelven musicalmente posindustriales en su perfilamiento sonoro al adquirir ese dinamismo mecánico mucho más pronunciado que derivará hacia bases musicales íntimamente ligadas a lo ritual. A continuación, en la encrucijada sobrenatural de “A Tunnel Too Twisted”, lo espeluznante se convertirá en ese siniestro nigredo que devora las almas en su lúgubre mundo donde la luz es siempre rechazada, apareciendo el tema “A Home To None” con los corrosivos vestigios del nihilismo moderno abandonándose en su propio sueño irreal para luego redefinirse en “Obey The Soil” con un carácter decadente donde la muerte se mira en el espejo para ver tus ojos a sus pies. Marcada por los pasos de la perdición se presentará la composición “Rust Vermilion Faces” como una atrayente procesión de espíritus obscuros atrapados en un ciclo repetitivo constantemente iniciado, llevándonos hasta el tema “Bow Before Ancient Mother” donde la decrepitud quedará a un lado al desvelarse la luz primordial del sentido de la vida, transformando esta clausura musical del álbum en una ceremonia sonora de hierático sosiego. “Austeros”, desde Polonia, el culto a la excelencia musical dentro de la escena dark-ambient. ¡¡¡Disfrútenlo!!!

Dark Room:
Ormai felicemente legato all’ottima Zoharum sin dal 2010, il progetto di Karol Skrzypiec torna con un nuovo album in solitaria dopo la proficua collaborazione con Nepenthe nel valido „Ambit” dello scorso anno. La nuova fatica prosegue nel solco abilmente tracciato nell’arco di 10 anni, in particolare con album recenti quali „Future Chaos” e „Perpetua”, coniugando col consueto buon gusto le cinematiche strutture ritmiche e melodiche degli esordi alla forte matrice dark ambient che ha segnato profondamente l’attività di IVL. Fra tante piacevoli costanti vi è l’alto livello della produzione, elemento che ha sempre distinto l’act polacco dai troppi mestieranti del settore e che garantisce il giusto risalto a tutti quei pregiati dettagli, riverberi e samples che abbondano fra le oscure trame ambientali. Forte di cotanta resa audio, con „Austeros” Karol punta ad unire i suoni della realtà circostante senza calcare la mano sulla concettualità, permettendo così all’ascoltatore di godere appieno dell’elevato tasso qualitativo globale delle varie tracce. Nessuna svolta nel suono, dunque, ma 'solo’ mirabili esempi di come si costruiscano trame dark ambient di qualità fra riverberi sinistri („Stalker Trail”, „Obey The Soil”) e movenze più raggelanti o dilatate („A Tunnel Too Twisted”, „Bow Before Ancient Mother”), mentre brani come „Three Turns Until You See”, „A Home To None” e „Rust Vermilion Faces” dimostrano una volta in più l’abilità del progetto nel partire da cupe tessiture ambient-industriali per poi sfociare in pulsanti strutture ritmiche capaci di recuperare quel feeling cinematico dei primi lavori. Bella confezione ecopack a sei pannelli per un lavoro – limitato a soli 300 esemplari – che ribadisce con forza e con quell’austerità a cui fa riferimento il titolo quale sia il livello raggiunto dal monicker polacco, ormai autentica garanzia di qualità nel settore di pertinenza.

Ambient Blog:
It’s not exactly a bright and happy surrounding reality, it seems… more like a post-apocalyptic vision – but the dark suspense is frightening and beautiful at the same time.

Ver Sacrum:
Inner Vision Laboratory è un progetto di musica dark-ambient portato avanti con impegno e dedizione dal polacco Karol Skrzypiec da ormai 10 anni. Ora la Zoharum fa uscire il suo terzo album intitolato Austeros. In precedenza erano usciti Future Chaos (2011) e Perpetua (2012) oltre a 2 collaborazioni rispettivamente con Hoarfrost in Decline (2010) e con Nepenthe in Ambit (2014). La musica degli Inner Vision Laboratory è oscura e cupa e non lascia spazio alla luce. Le ambientazioni sono claustrofobiche e spettrali, nel solco di quanto fatto in precedenza da Lustmord, un artista che indubbiamente ha fatto scuola per questo genere di sonorità. In Austeros Skrzypiec ha usato come fonti sonore i suoni della realtà che ci circonda creando una sorta di estetica post-tecnologica. Abbiamo così modo di ascoltare le architetture sonore più disparate come la cacofonia della vita di ogni giorno e le trasmissioni di radio perdute. Probabilmente la soluzione ideale per poter apprezzare appieno la musica e l’universo sonoro di Inner Vision Laboratory è quella di ascoltare l’album in cuffia isolandosi dalla realtà esterna. Siamo infatti dalle parti di un isolazionismo senza compromessi, di una deep music intensa che richiede tutta l’attenzione partecipe dell’ascoltatore. Quello evocato è un mondo futuristico e apocalittico di cui possiamo percepire solo brevi squarci. L’unica nota negativa è che ormai il genere dark-ambient è troppo inflazionato e ormai ha detto quasi tutto. Questa è una produzione non disprezzabile che però finisce per confondersi con molte altre simili. Il cd esce in una raffinata edizione in ecopak sleeve ed è strettamente limitata a 300 copie. La bellissima cover, che descrive benissimo i contenuti dell’album, è stata disegnata da Ewa Skrzypiec.

NonPop:
Mit „Austeros“ bringt KAROL SKRZYPIEC mit seinem seit der Mitte der Nuller-Jahre aktiven Projekt INNER VISION LABORATORY ein weiteres Mal voluminösen Dark Ambient unter das Volk. Insofern ist die musikalische Ausgestaltung in Bezug auf den Titel des Albums überhaupt nicht karg, sondern eher wuchtig und mehrschichtig. Musikalische Anknüpfungspunkte lassen sich dabei bei einigen COLD MEAT-Acts finden aber viel mehr bei Acts des kanadischen CYCLIC LAW-Labels, was die etwas kühlere nicht so erdige Ausgestaltung der Sounds angeht. Die Atmosphäre wirkt dabei bisweilen düster, drückend aber nicht abgrundtief verstörend oder alptraumhaft. Zumeist werden eher dicke, wolkige Klänge in den Raum gestellt. Massive, tiefe Schläge hallen hier und da und einige Radio-Samples oder Field-Recordings lauern wie vergessene Relikte in den Ecken. Nur einmal frischt das Ganze Richtung Tribal-Rhythmen auf („Three Until You See“), wobei sich dort eine leichte Nähe zu einem Sound wie dem von Acts wie SEPHIROTH erkennen lässt. Davon hätte es auch gerne etwas mehr sein können.
Insgesamt fehlt vielleicht etwas das Alleinstellungsmerkmal oder der besondere Ansatz. Ansonsten handelt es sich hier aber um ein solides Dark Ambient-Werk, das in der Tendenz mehr auf den Klang als Mittel der Überzeugung setzt als auf Melodie, Bombast oder Dramatik.

Menenebre:
La carrera de Inner Vision Laboratory es un ejemplo de progreso en todos los sentidos. Su último disco, una vez más publicado por Zoharum, es un ejemplo perfecto, magistralmente ejecutado, dedark ambient.
“Austeros” es un diez por varias razones: La primera y más importante se refiere al aspecto estético. Sus frías texturas nos dirigen directamente a las entrañas del abismo en un constante diálogo con el silencio y la noche. La plasticidad áspera y rasgada de la mayor parte de sus sonidos otorga un talante sibilino y brumoso que no deja espacio a la esperanza. En su devenir se dan cita tonadas rítmicas con otras plenamente abstractas, razón que dota de heterogeneidad al disco.
En el aspecto técnico, la progresión de temas recuerda en más de una ocasión al laureado “Heresy” de Lustmord, disco que a comienzos de la década de los noventa inauguró la llamada corriente dark ambient. Sé fehacientemente que comparar “Austeros” con la joya de la corona de un estilo resulta una empresa cuanto menos arriesgada, pero no me quedo corto, y ni mucho menos peco de atrevimiento al hacerlo.
Karol Skrzypiec ha conseguido configurar un trabajo verdaderamente impresionante, gélido, calculado, directo, impactante y equilibrado. Una explosión de maestría y creatividad que atrapa la atención desde el primer momento. Los paisajes acústicos que se definen en las siete alucinaciones en blanco y negro encerradas en “Austeros” introducen al oyente a empellones dentro de un espacio apabullante y cargado de tensión. En un abrir y cerrar de ojos Skrzypiec consigue pasar de situaciones sonoras retorcidas y saturadas a líneas apaciguadas que emulan al drone durante un buen espacio de tiempo.Inner Vision Laboratory – „Austeros”
El dinamismo y la flexibilidad de temas como ‘A Tunnel Too Twisted’, el más longevo del CD; o ‘Bow Before Ancient Mother’, con el que se cierra este disco; nos demuestran una vez más que la profesionalidad de este genio de las texturas helicoidales y abyectas no presenta límites. Cuando reseñamos su anterior trabajo con Zoharum, “Perpetua”, nos percatamos del inefable potencial de este compositor, y es de agradecer cómo ese progreso se ve materializado tres años más tarde en su nuevo disco. Zoharum ha decidido limitar la edición de “Austeros” a únicamente 300 ejemplares en formato ecopak de seis paneles, un número que, a mi parecer, es un tanto escaso para la flagrante maravilla compositiva que Skrzypiec ha llevado a cabo. Es un disco que enamorará de un solo flechazo a los corazones turbios y envenenados. Puro arsénico sonoro que no debes perderte si tus gustos se decantan hacia el dark ambient o la experimentación oscura. Un CD que, desde Mentenebre, recomendamos encarecidamente.

Darknation
Wrocławski projekt Inner Vision Laboratory to jeden z moim ulubionych dark ambientowych projektów. Na każdą płytę czekam z wielką ochotą. W pewnym czasie w Internecie pojawiała się informacja że „Austeros” ukaże się nakładem amerykańskiej wytwórni Malignant Records, ale widać coś poszło nie tak ponieważ płyta, tak jak wcześniejsze pojawiła się nakładem prężnego Zoharum.
Poszperałem trochę w sieci i widzę że album wszędzie zbiera świetne recenzje także nie mogę się wyłamać. Futurystyczny świat Karola Skrzypca nadal jest mocny osadzony w klimatycznym i niezwykle mrocznym szkielecie. Siedem numerów wspaniale prowadzą dialog z moją wyobraźnią, nie trzeba zbytnio się wsłuchiwać by dać się pochłonąć. „Austeros” kontynuuje styl obrany na ”Perpetua” choć moim zdaniem muzyka jest jeszcze bardziej przestrzenna i przemyślana. Cybernetyczne pejzaże wypełnione są przeróżnymi melodiami i niepokojącymi brzmieniami. Podoba mi się sama struktura utworów daleka od dronowych wydawnictw gdzie trzeba się dobrze wsłuchać i dobrze wczuć. Tutaj wszystko jest zaplanowane i z odpowiednich momentach celnie dawkowane. Jestem pewnie że żaden każdy fan mrocznych soundtracków znajdzie tutaj coś dla siebie. Dla mnie jest to kolejna wyróżniająca się płyta Inner Vision Laboratory, nie tylko na rodzimej ziemi. Kładę na półce obok kilku płyt z Cryo Chamber które posiadam, bo poziomem i nastrojem doskonale do siebie pasują.