Glaciology

Heathen Harvest
Strom Noir, the primary musical project of Emil Maťko, can perhaps best be described as delicately detailed ambient music. Maťko hails from Bratislava, Slovakia, and has been recording as Strom Noir since 2007. Glaciology, released on Poland’s prolific experimental imprint Zoharum, presents us with four tracks, slowly unfolding over forty blissed-out minutes, plus a bonus piece that runs at over twenty minutes in length. The Slovak subtitle to this album is štyri skladby pre sneh & ľad, which translates as “Four pieces for snow and ice”—a theme which is readily apparent in the textures and tones presented.
In the matter of a few short minutes, you are welcomed into a world of shimmering beauty, filled with multi-chord, undulating sonic swaths. The pieces here don’t so much build as they evolve. The effect is extremely subtle, but when you soon realize that you are in a different world than you were only a few minutes ago, you begin to appreciate the compositional technique used by Maťko.
This evolutionary approach to ambient music is one of my favourite styles, and Maťko employs it to great effect in the four primary pieces on this album. Each track begins in slow motion, a reflection of the glacial themes that he has chosen to explore on Glaciology. These are not the deep, cracking glaciers of Thomas Köner, nor are they the haunting, romanticized ones of Biosphere’s expeditions; rather, they are more delicate, majestic, and breathtaking in their own unique perspective.
Although the liner notes state that all tracks were “conceived as headphone music,” I much prefer these sounds to fill the room in all their glory. Reverberated guitar treatments envelop portions of the tracks, a similar effect to how the Sight Below might sound in more minimal terrain. The interplay with the background textures makes for a completely involving auditory experience.
The fifth piece on Glaciology, titled “Niekedy sa vracajú,” was originally released in shorter form on the Dronarivm-released cassette Tanec Rusaliek in 2013. It makes for a more sedated journey, with some wonderful interplay of minimal sound treatments and textures but with less of the organic approach to arrangement featured on the previous four tracks. Still, it is a lovely piece of music, andit carries the album through to a tranquil end.
Strom Noir’s Glaciology is a very strong release that brings a new approach to some of the glacial themes that have inspired many other artists in the ambient genre. Packaged in an attractive foldout sleeve featuring mountainous photos by Martin Matula, I would highly recommend seeking this out if your interests lie in finely composed, unhurried ambient music.

Igloo Magazine:
“Névé” heaves into view, huge, white and loud, but with his spinning, tactile, melodic gusts and guitar loops, Emil Mat´ko plucks it apart snowflake by snowflake, reducing it to a handful of powder. “Firn” has an almost flamenco feel as it tickles acoustic strings, behind which a vastness like a Spanish galleon cresting on a wave looms. The bobbing “Penitentes” seems to be viewing the ice from below, after the glacier has calved an iceberg, the huge cube viewed through blue water by seals at play. Conversely, “Moréna” has all the light and air of a bird’s-eye view. As a bonus, the full version of a composition previously released in slightly abridged form on a Dronarivm tape, “Niekedy Sa Vracaju” (Sometime Return) debuts, a beautiful piece that hangs a trembling guitar on harp strings somewhere between the dark and the dawn.

Only Good Music:
„Wiatr zwykle gra na przedmiotach terenowych, których mało jest w krajobrazie Spitsbergenu. Instrumentem jest więc zwykle słuchacz, a słyszane dźwięki są subiektywne. Większość dźwięków tła trudno uznać za kojące, także dźwięki pierwszoplanowe głównie intrygują” [1]. W środowisku nie zasiedlonym trwale przez człowieka, np. w obszarach polarnych, badania dźwięku są na etapie pionierskim. Różnorodne, niekiedy bardzo intensywne, dźwięki towarzyszą tu dynamicznym procesom przyrodniczym. Piszę o tym, by przygotować Was na „Cztery utwory o śniegu i lodzie” Strom Noir.
Daleko zawędrował tym razem Emil Maťko, miejskie zakątki porzucił dla krainy lodu i chłodu. Jednak tylko krajobraz zmienił się na dobre. Ulotność jego muzyki pozostała bez zmian. W czterech nowych kompozycjach konsument muzyki usłyszy „jęki” wywołane ocieraniem się kier i krążków lodowych, skrzypienie miękkiego lodu czy dudnienie wody w studniach lodowców. Jest tu również miejsce na szum i świst wiatru. Są liczne dźwięki trudne do zdefiniowania, jak „szklany dźwięk” sopli lodowych. Emil Maťko umiejętnie przeniósł te podbiegunowe zjawiska na muzykę statyczną tworząc studium monotonii, której nic nie przełamuje ani nie burzy.

ChainDLK:
As last year I praised „Urban Blues”, I was curious to hear this new release dubbed on the cover as „music for headphone” that usually means that the sound palette is well curated. As the subtitle is „Four Songs about Snow and Ice”, the cover feature an arctic landscape that is evoked in the first track „névé” based on the juxtaposition of slowly evolving drone evoking the slowly changing light reflections on ice; this track starts quietly and slowly his presence emerges to slowly fading in the end. „Firm” starts as a dark soundscape but develops with loops of string sounds whose resonances and reverbs are colored by the claps of the middle part and ends with the guitar of the final part. „Penitentes” is a quiet juxtaposition of drones whose subtleties are best percept using headphones. „Moréna” closes this release using the same structure of the previous track but with even more care for details.
„Niekedy sa vracaju” is a bonus track, the full edition of track published in a shorter form, and is a gentle piece for synth closer to a classic form of ambient at the border of the best pages of new age music.
This release is another statement of art from one of the most talented soundscape constructor in this field. Listening with headphone is essential. Almost excellent.

Heathen Harvest
Strom Noir, the primary musical project of Emil Maťko, can perhaps best be described as delicately detailed ambient music. Maťko hails from Bratislava, Slovakia, and has been recording as Strom Noir since 2007. Glaciology, released on Poland’s prolific experimental imprint Zoharum, presents us with four tracks, slowly unfolding over forty blissed-out minutes, plus a bonus piece that runs at over twenty minutes in length. The Slovak subtitle to this album is štyri skladby pre sneh & ľad, which translates as “Four pieces for snow and ice”—a theme which is readily apparent in the textures and tones presented.
In the matter of a few short minutes, you are welcomed into a world of shimmering beauty, filled with multi-chord, undulating sonic swaths. The pieces here don’t so much build as they evolve. The effect is extremely subtle, but when you soon realize that you are in a different world than you were only a few minutes ago, you begin to appreciate the compositional technique used by Maťko.
This evolutionary approach to ambient music is one of my favourite styles, and Maťko employs it to great effect in the four primary pieces on this album. Each track begins in slow motion, a reflection of the glacial themes that he has chosen to explore on Glaciology. These are not the deep, cracking glaciers of Thomas Köner, nor are they the haunting, romanticized ones of Biosphere’s expeditions; rather, they are more delicate, majestic, and breathtaking in their own unique perspective.
Although the liner notes state that all tracks were “conceived as headphone music,” I much prefer these sounds to fill the room in all their glory. Reverberated guitar treatments envelop portions of the tracks, a similar effect to how the Sight Below might sound in more minimal terrain. The interplay with the background textures makes for a completely involving auditory experience.
The fifth piece on Glaciology, titled “Niekedy sa vracajú,” was originally released in shorter form on the Dronarivm-released cassette Tanec Rusaliek in 2013. It makes for a more sedated journey, with some wonderful interplay of minimal sound treatments and textures but with less of the organic approach to arrangement featured on the previous four tracks. Still, it is a lovely piece of music, andit carries the album through to a tranquil end.
Strom Noir’s Glaciology is a very strong release that brings a new approach to some of the glacial themes that have inspired many other artists in the ambient genre. Packaged in an attractive foldout sleeve featuring mountainous photos by Martin Matula, I would highly recommend seeking this out if your interests lie in finely composed, unhurried ambient music.

Necroweb:
Es ist noch gar nicht so lange her, als der Musiker mit Strom Noir ein fantastisches Album vorlegte, und nun gibt es neue Kost zu vermelden. Abermals unter Zoharum publiziert, so verraten optische Aufmachung und der Titel eigentlich auch schon das inhaltliche Wesen von “Glaciology”- eine schneebedeckte Welt liegt uns zu Füßen und der Untertitel “Four Songs About Snow And Ice” vermittelt Bestätigung diesbezüglich. Der Kontakt ergibt sich in vorliegender Angelegenheit von ganz allein, gilt es doch einfach den flirrenden Gitarren zu folgen, die den Rezipienten flux in eine andere Welt katapultieren und Glitzern sowie Schneegestöber vor dem geistigen Auge projizieren. So ist auch schnell der gleiche Fakt gegeben, dass man auf dieser Veröffentlichung abermals sehr gefühlvolle Wege beschreitet, was in einem überaus angenehmen Charakter resultiert und sogar noch schneller fruchtet, als dies beim starken Vorgänger der Fall war. Es gilt sich fallen zu lassen, und auch wenn diese Reise anfangs vielleicht noch etwas befremdlich wirkt, so vermittelt der Musiker dennoch ein Gefühl der Sicherheit, was auf den atmosphärischen Beschaffenheiten beruht. Wer diese Schönheit einmal kennengelernt hat, der wird sich derer auch komplett hingeben- eine Welt, deren Tore weit offen stehen, lädt ein zum Erkunden, zumal diese Fusion aus Ambient und teils statischen Gitarren etwas sehr beruhigendes an sich hat. Den Abschluss gibt es dann mittels dem vollständigen Track “Niekedy Sa Vracaju”, der ursprünglich auf dem schwer limitierten “Tanec Rusaliek” Tape in verkürzter Version erhältlich war und hier perfekt ins Klangschema passt.
Mit vorliegendem Tondokument konnte das Projekt Strom Noir meine Erwartungen blendend erfüllen, weshalb es auch eine unbedingte Kaufempfehlung meinerseits gibt. Also gilt es abermals: Eintauchen, abdriften und genießen.

AmbientBlog:
From Slovakia comes Emil Mat’ko, more familiar as Strom Noir. The four tracks on this album cover the glacial territory that ambient music is so often associated with. Not because the music is ‘cold’ (often the opposite), but because it paints desolate landscapes.
So does Strom Noir in these “static drones that resemble a snowy picture. They unravel very slowly and subtly into one another.”
The “four songs about Snow and Ice” are completed with an additional 20 minute bonus track, “Niekedy Sa Vracajú”, which originally appeared in a shorter 16 minute version on the “Tanec Rusaliek” cassette release (still available digitally too)

Menenebre:
Strom Noir continúa dando qué hablar. Pocos meses antes de la publicación este mismo año de su casete “ΕΣΟΠΤΟΝ” por parte de la discográfica rusa ΠΑΝΘΕΟΝ, el genio de los contextos acústicos vaporosos y ambientales Emil Maťko no perdía la oportunidad de ensanchar su producción discográfica con el lanzamiento en CD de “Glaciology” por parte de la casa polaca Zoharum.
Esta no es la primera vez que Strom Noir y Zoharum estrechan las manos. El año pasado pudimos disfrutar de su espectacular “Urban Blues”, con el que el compositor checo debutaba en el ya consagrado templo de la música experimental de la ya mal llamada Europa del este.
En “Glaciology” vamos a poder encontrar una continuación del esquema planteado en “Urban Blues”, pero desde una perspectiva distinta. El estilo que domina la totalidad de los temas que comprenden este trabajo se caracteriza por aportar grandes dosis de drones y experimentación generada a base de notas de guitarra que se tamizan por medio de todo tipo de pedaleras y moduladores. El artista nos ofrece una perspectiva sosegada y puramente ambiental engarzada con mucha solidez en sus cinco temas.Strom Noir – „Glaciology”
El estilo cultivado por Strom Noir puede presentar algún que otro paralelismo con el cosechado por otras bandas como Moljebka Pvlse, His Divine Grace o el impactante proyecto italiano de Stefano Musso, Alio Die. Hablamos de composiciones pura y llanamente ambientales que invitan a la parsimonia y al sosiego. En ellas se confeccionan paisajes sonoros de inefable belleza que lo invaden todo, expandiéndose sin fin ni razón, tal y como lo hace el mismo universo. Música relajante, emparentada indisolublemente con el ambient, apta para todo tipo de paladares.
La mayoría de sus cortes exponen una estructura similar entre sí. No obstante, son susceptibles de ser juzgados con el fin de establecer preferencias. De todos ellos, el que más me ha embriagado ha sido el posicionado en tercer lugar, ‘Penitentes’. Una tonada sublime y profunda que logra succionar la conciencia del oyente, ejerciendo una especie de depuración sobre ella que deriva en una sensación de efecto catártico; o lo que es lo mismo, relax absoluto. Sin embargo, aunque haya señalado ésta como mi favorita, no implica en ningún momento que el resto de las canciones se encuentren en una posición inferior. Todas ellas son dignas de elogio. Cada una de ellas consigue transmitirnos una sensación distinta que enriquece nuestro plano experiencial dentro de la música. Si todavía no conoces Strom Noir o el resto de los conjuntos emparejados con este tipo de sonido que he mencionado párrafos atrás, recomendaría no pasar por alto una escucha a modo de prospección. De hecho, “Glaciology” se presenta como un buen exponente para comenzar esta ruta.

Darkroom:
Secondo album prodotto in casa Zoharum per questo progetto slovacco di matrice ambient minimale, reduce dal buon concept di „Urban Blues” dove si sondavano paesaggi urbani musicati attraverso l’essenziale strumentazione del mastermind Emil Mat’ko, che utilizza chitarre elettriche ed acustiche il cui suono viene dilatato attraverso l’uso di diversi pedali. Queste le armi a disposizione per un progetto florido come Strom Noir (una ventina di release complessive in circa otto anni), che stavolta esce dalle lande artificiose della metropoli per immergerci in tutt’altro ambiente, quello dei ghiacci perenni e dei picchi innevati. „Glaciology” nasce, così come il precedente lavoro, come un insieme di tracce da ascoltare in cuffia, più precisamente „quattro tracce sulla neve ed il ghiaccio”, come recita il sottotitolo dell’album. Ad aggiungersi al quartetto è la bonus-track conclusiva „Niekedy Sa Vracajú”, pezzo già presente nella mini-tape del 2013 „Tenac Rusianek” con la sua versione ridotta e qui invece riproposta nella versione full-length, per un CD realizzato in custodia ecopak e limitato a 300 copie. Partendo dall’introduttiva „Névé” assistiamo a quello che è un preludio all’immersione nel piccolo mondo cristallizzato dello Strom Noir di „Glaciology”, un percorso ascendente dalla tensione ariosa, lucente, fatto di droni delicati che a mano a mano aumentano la propria abbagliante armonia sospesa in un tripudio di luminescenze vibranti, come in una scalata durante la quale il paesaggio si amplia e scopre durante la salita. La ripresa di fiato conclusiva, fatta di pennellate chitarristiche delicate, ci porta al secondo episodio, „Firn”, vortice freddo di tanti echi arpeggiati che svolazzano su ventate ambient come a visualizzare una tempesta di neve in lontananza, al riparo nel nostro rifugio. Completamente circondati dai paesaggi ghiacciati di Mat’ko, continuiamo ad immergerci tra riverberi incessanti, pennellate delicate di chitarra come spruzzi di neve su paesaggi d’alta quota sterminati e scaldati dal forte sole che si rifrange in ogni dove („Penitentes”, „Moréna”). Un’atmosfera rarefatta, luminescente ed ampia quella di „Glaciology”, impreziosita ulteriormente dalla bonus-track conclusiva, venti minuti di stasi onirica, di paesaggi notturni illuminati dai baluginii chitarristici di Mat’ko tra ambient e post-rock. Un’ascensione ulteriore al di sopra di monti e ghiacciai dei pezzi precedenti, siderea suite fredda come la luce delle stelle, suggello di un concept pienamente funzionante che veicola magistralmente il suo messaggio musical-paesaggistico attraverso una strumentazione scarna ed essenziale, come ogni buon album ambient dovrebbe fare.

Var Sacrum:
Strom Noir è il progetto di musica ambientale dello slovacco Emil Mat’ko con alle spalle diverse pubblicazioni e collaborazioni. Il precedente album Urban Blues virava decisamente verso l’esplorazione di ambienti e spazi urbani di cui rappresentava una sorta di ideale colonna sonora. L’uso di eterei drones di chitarra era la caratteristica principale del disco. Ora l’etichetta polacca Zoharum rilascia un altro album di Strom Noir intitolato Glaciology. Questa volta Mat’ko cambia decisamente ambiente e dedica il lavoro alle sconfinate distese di neve e ghiaccio delle regioni polari. L’idea è infatti quella di evocare il senso di solitudine e di tristezza dei paesaggi dell’Artico attraverso la musica. Per ottenere lo scopo Mat’ko utilizza strutture sonore statiche e minimali grazie all’uso di drones di chitarra. Glaciology è composto da 4 tracce. Si tratta di un’ulteriore conferma del talento di Strom Noir che ribadisce quanto fatto nell’ottimo Urban Blues. La prima traccia “Névé” è quella più solare e luminosa dell’album. Ma, man mano che ci addentra dentro le atmosfere e il senso di isolamento delle nevi eterne, le ambientazioni sonore diventano sempre più plumbee e desolate come in “Penitentes”. Durante l’ascolto si ha via via la sensazione che il freddo penetri nelle composizioni. E’ il trionfo del ghiaccio e dell’immobilità: un viaggio mistico che vi farà addentrare in lande glaciali e tetre. C’è anche una bonus track intitolata “Niekedy Sa Vracajú”già pubblicata in precedenza ma qui presentata nella sua versione estesa di circa 20 minuti

Santa Sangre:
Glaciology comprises of four 4 tracks “for snow & ice”, and it is released through Zoharum Records. Strom Noir is a very productive project mastered by the Polish drone artist Emil Maťko, who has released about 11 discs so far, of which the last two, “Urban Blues” (on Zoharum) and “Esoptron”, have received very good reactions in the underground.
Emil uses electric and acoustic guitar, which are treated by effect pedals giving birth to a sort of ambient/ drone panorama that is both engaging and relaxing. “Névé” begins this record with a radiant implosion of massive sound, moving in and out in heavy structures and fading away in a sparkling, watery ambiance. Then “Firn” changes to a nocturnal register and the guitar chords transform into light-devouring holes.
The music developed by Strom Noir sweeps aside the psyche until reaches a place beyond verbal understanding, and challenges the imagination to let loose of one’s unsaturated mind. There are spaces which can be focused only by a certain musical texture, that this Slovakian artist understands how to depict them in a very influential way. Sometimes the music seems to go on free improvisation, like on “Penitentes”, where the musical line seduces by means of a play on volume and reverberation, in the absence of real rhythm; however, Emil has found the insides that the spirit needs to resonate on the background of this musical specter; the holes and recesses of the mind that absorb these frequencies and feed on them to enter a transitory state of somnambulism.
“Moréna” closes this 40-minute long record in a slow motion pipe organ tonality, increasing the loudness just enough so as not to alter the atmosphere. The structure is minimal at close view, but it enhances vertically the more you let yourself become imbued by its drones. At the same time, while at the beginning it was thick like a block of snow, it softens and melts along with the musical colors that become translucent and dissipate.
In the end, we are offered a bonus track, “Niekedy Sa Vracajú”, a version of a track from a cassette (Tanec Rusaliek).
“Glaciology” touches a warm mystery that has no meaning if analyzed. We cannot find any signification to such wonderful drones; they purely exist, they are really what they seem to be. It is a magic poetry which reminds of a Pessoa afterthought: “the color on the butterflies’ wings is the one that has a color”, and not the butterfly.

Darkroom Rituals/Maeror:
Оставив своим предыдущим полноформатным альбомом «Urban Blues» самое что ни на есть хорошее впечатление, новым релизом, также выпущенным польским лейблом «Zoharum» словацкий музыкант Эмиль Матько окончательно и безоговорочно вписывает имя своего проекта «Strom Noir» в высшую лигу эмбиент-музыки – может быть, претенциозное, но зато, на мой взгляд, очень верное утверждение. «Гляциология» – наука о ледниках, а эта тема холодных и безжизненных льдов, находящихся где-то на краю света, в среде дроновых исполнителей, склонных зачастую к мизантропии и изоляционизму, весьма и весьма популярна. Но, обращаясь к ней, Эмиль идет от обратного, не принимает за данность холод и безжизненность, а стремится разглядеть невероятную, пусть и не всегда заметную, красоту, присущую этим пейзажам. Для этого он использует гитарные петли, медленно и тягуче льющиеся струнные партии, создавая музыку тихую, прозрачную, атмосферную, но не уходящую в полный покой, а несущую в себе мощный эмоциональный заряд, замешанный на светлой меланхолии и погружении во внутреннее пространство, где, подобно айсбергу, скрывается огромный мир из чувств, воспоминаний, мечтаний и снов. То, что на поверхности, Матько умело преобразует в понятные визуальные образы, заставляя свой нехитрый инструментарий воссоздавать ледяные белые поверхности из снежных кристалликов, которые вспыхивают каждое утро невероятным калейдоскопом, пропуская через себя, преломляя и отражая солнечные лучи («Névé»). То, что скрыто внутри, автор «Strom Noir» пробуждает умировторенно-волшебными, просачивающимися сквозь многослойные пласты льда и ментальные преграды гитарными переливами («Firn»), чье тепло помогает пережить неминуемо наступающие холодные ночи («Penitentes»), раздувающие метели, в снежном хаосе которых люди всегда видели проявление буйного нрава богов, персонифицируя их и впуская как данность в свое жизненное пространство (о чем, возможно, и напоминает трек со славянским именем «Morena»). Но здесь не слышно ярости и злобы – точно меланхоличное осознание неизбежности и сакральности этих явлений, без которых жизненный цикл был бы невозможным и неправильным. Ночь, конечно, темна и бесконечна, и в ней можно потеряться и замерзнуть – но, в то же время, разве это не отличный повод отдать себя на волю снам, в которых мы сами создаем целые Вселенные? К этим снам нас приближает и идущий здесь бонусом, но отлично вписавшийся в пространство альбома трек «Niekedy Sa Vracajú» (его укороченная версия занимала вторую сторону на кассете «Strom Noir» «Танец Русалок», изданной московским лейблом «Dronarivm»). В нем чуть сильнее ощущается пост-роковая составляющая музыки словацкого музыканта, и эти кристально-прозрачные тремоло вновь приближают рассвет, чьи лучи не просто играют со льдом, а растапливают его. Только таким, замыкающим извечные процессы, и видеться окончание этого отличного альбома, в звучании которого хочется растворяться снова и снова. Просто превосходный релиз.

Lux Atenea:
El pasado 2 de febrero fue publicado oficialmente el nuevo álbum “Glaciology” del artista eslovaco Emil Maťko, alma máter de Strom Noir. Presentado a través del prestigioso sello discográfico polaco ZOHARUM RECORDS en una lujosa edición limitada de 300 unidades en ecopak CD de seis paneles, este excelso álbum viene engalanado con el arte fotográfico de Martin Matula con el que se ha logrado engrandecer y resaltar el mensaje musical atesorado en su interior, a través del simbolismo ctónico de estas cumbres y de estos colosos de piedra cubiertos por el gélido manto helado. En el extraordinario álbum “Glaciology”, Emil Maťko consigue embrujarnos con este poliédrico despliegue de talento musical donde los drones adquieren ese colosal trasfondo sonoro dentro de la música ambient más vanguardista en esta segunda década del siglo XXI, por lo que la adquisición de este álbum en su edición original se convertirá en uno de esos momentos inolvidables para los melómanos lectores de Lux Atenea Webzine pasionalmente entregados al disfrute de la genialidad musical. Vertebrado por cinco magníficos temas inspirados en la contemplación de glaciares y montañas cubiertas de nieve, esa sublime belleza ha quedado fielmente recreada en estas admirables estructuras melódicas hasta sumirnos en ese estado de paz interior donde el individuo llega a perder el contacto con su Yo terrenal, elevando su plano espiritual para expandir su alma hasta un nuevo estado de consciencia. Además, en el álbum “Glaciology”, los fieles seguidores de Strom Noir encontrarán la versión definitiva del tema ”Niekedy Sa Vracaju” que, con una duración más corta, fue publicada en el año 2013 dentro del álbum “Tanec Rusaliek” por el sello discográfico ruso Dronarivm en una edición limitada de 52 unidades en cassette. Inmediatamente iniciamos la audición de esta joya musical recorriendo el páramo recreado en el extraordinario tema “Névé” mientras la quietud nos paraliza, nos posee, y nos revela otra esplendorosa visión del mundo en el que vivimos donde el ser humano ya no es ni el eje ni el centro de nada, apareciendo la composición “Firn” para reflejar el Yo en cada detalle, en cada particularidad, y en cada muestra de vida llevada a su esencia primigenia para luego sumergirse en las aguas de la redención en el tema “Penitentes”, purificando el alma a través del salvífico óleo del sacrificio y de la humildad. A continuación, la composición “Moréna” abrirá la tierra para liberar las sagradas fuerzas ctónicas que incitan al individuo a abandonar los estímulos terrenales a los que está encadenado, iniciando un proceso de muerte y resurrección trascendente en el tema “Niekedy Sa Vracajú (Original Full-length Version)” en cuyo viaje uno no avanza en su destino universal, sino que retrocede hacia su prístina cualidad divina que en el pasado brilló intensamente en el interior de su alma. “Glaciology”, desde Eslovenia, excelsa música ambient de auténtico lujo en este siglo XXI. ¡¡¡Disfrútenlo!!!

Puszka Pandory
Zoharum uderza z kolejnym, szalenie udanym wydawnictwem. „Glaciology” to płyta autorstwa słowackiego muzyka nazwiskiem Emil Matko, tworzącego pod szyldem STROM NOIR od 2007 roku. Estetyczny ecopac z szatą graficzną, dla której materiałem wyjściowym były fotografie ośnieżonych szczytów górskich autorstwa Martina Matuli, skrywa CD z muzyką będącą zahaczającą o post rock miksturą drone’u i ambientu, za pomocą której Emil postanowił namalować muzyczny portret skutego lodem i przykrytego śniegiem krajobrazu. Wiele mówi o tym już sama obwoluta, tytuł i podtytuł dzieła (ten z kolei znaczy w przetłumaczeniu na polski tyle co „Cztery utwory o śniegu i lodzie”), ale nawet bez tego można poczuć na sobie chłód podbiegunowej aury słuchając materiału o wybitnie zimnym zabarwieniu brzmieniowym. Absolutnie nie oznacza to, że „Glaciology” poskąpiono wartości emocjonalnej, ale tę można odkryć wyłącznie słuchając płyty w skupieniu, co sugeruje sam autor zamieszczając w informacjach wzmiankę o tym, że tworzył swą muzykę z myślą o odbiorze z użyciem słuchawek. Nie istnieje chyba inny gatunek muzyczny, w przypadku którego wspomniane akcesorium jest aż tak wysoce wskazane jak podczas obcowania z dronem czy ambientem. Oczywiście doskonale sprawdza się ta muzyka jako tło dla rozmaitych czynności prozaicznych, ale dopiero uważna lektura pozwoliła mi rzeczywiście rozpłynąć się w teksturze tych dźwięków i przyznam szczerze, że zanim obdarzyłem „Glaciology” wzmożoną atencją nie potrafiłem – przykładowo – zwrócić należytej uwagi na całkiem intensywnie przecież pracujące partie gitary akustycznej w wybornym „Firn”. Tak właściwie Emil wykorzystuje podczas komponowania i nagrań głównie wspomniane gitary akustyczne i elektryczne, których dźwięki przepuszcza oczywiście przez rozmaite efekty, otrzymując w przypadku „Glaciology” iście surowy rezultat. Z całą pewnością pomógł mu w tym Michal Ilias, któremu artysta z Bratysławy powierzył czynności masteringowe i mimo, iż dominują tu partie o nieco przytłumionym brzmieniu, wydaje mi się, że był to słusznie obrany kierunek, bo jak inaczej oddać muzycznie mało gościnne otoczenie lodowców czy bielutkich gór? Do rzeczonego, mało przyjaznego, ale jakże majestatycznego świata uroczy 'przewodnik górski’ wprowadza nas stopniowo, co doskonale słychać w rozpoczynającym przygodę „Neve”, gdzie intensywność doznań rośnie wprost proporcjonalnie do stopnia zaawansowania eksploracji. W pewnej chwili odnieść można wrażenie, że STROM NOIR to taki troszeczkę SIGUR ROS w pozbawionej wokalu, mniej melodyjnej i bardziej szorstkiej odsłonie. „Glaciology” jest nie tak znów do końca premierowym materiałem, gdyż wieńczy go niewiarygodnie wprawnie zlany z całą resztą, ponad dwudziestominutowy kolos „Niekiedy sa vracaju”, który w formie skróconej ukazał się już wcześniej nakładem Dronarivm na kasetowym wydawnictwie pod tytułem „Tanec Rusaliek”. Nawet jeśli ktoś zna tamtą pozycję, to pełnej wersji z całą pewnością jednak nie słyszał, więc nie można mówić w tym przypadku o tanim wykorzystywaniu tzw. wypełniaczy i zdecydowanie nie zaniży to mojej oceny tego znakomitego, choć chwilami minimalnie monotonnego albumu („Penitentes” czy wspomniany numer bonusowy).