Phonophobia

„Phonophobia” to w pewnym sensie kontynuacja tematyki zawartej na poprzedniej publikacji. O ile „Hyperacusis” był tego zjawiska i ukazania go za pomocą brzmienia i ostatecznej kompozycji utworów wpływających wprost na osobliwy charakter albumu, o tyle „Phonophobia” odwołuje się bezpośrednio do zagadnienia z dziedziny psychologii i psychiatrii klinicznej, gdzie za sprawą metodycznie rozwijanych struktur dźwiękowych, ułożonych oznaczonych odpowiednio w skali intensywności oddziaływania numerami 1-3, odtwarza świat dźwięków, zamknięty w umyśle osoby cierpiącej na tę przypadłość. Tutaj przestrzeń gwałtownie wypełnia się falami dźwiękowymi o dużym natężeniu, pobudzając słuchacza do aktywnego odbioru i silnie oddziaływując na psychikę. Odczucie narastania nie ustępuje tutaj ani na moment i towarzyszy do ostatniego dźwięku na płycie. Po nim zapada absolutna cisza, stając się kontrapunktem do jego wybrzmiewającej jeszcze przez jakiś czas w głowie muzyki.
Po raz kolejny Erik Jarl, biorąc na swój warsztat ciekawy temat, realizuje go w osobliwy i nietuzinkowy sposób, dostarczając swoim słuchaczom spójny, intrygujący materiał, dający możliwość wielokrotnego odkrywania go z każdym kolejnym odsłuchem.
Edycja CD limitowana do 300 szt.