Vital Weekly:
Russia’s Phurpa have been around a couple of times in these pages with their shamanistic music and on 'Ritual Of Bön’ they explore the magical practices of ancient Tibet, Iran and 'even’ Egypt and Bön is a „Tibetan religion, which self-identifies as being distinct from Tibetan Buddhism, although it shares the same overall teachings and terminology. It arose in the eleventh century and established its scriptures mainly from termas and visions by tertöns such as Loden Nyingpo.
Though Bon terma contain myths of Bon existing before the introduction of Buddhism in Tibet,”in truth the 'old religion’ was a new religion”, as Wikipedia always comes in very handy. There is nothing in there about the music of Bön, and to the untrained ear that I have for this kind of thing it sounds like something that Phurpa does; lots of overtone chanting here, and very minimal in terms of percussion and or flutes. That’s not to say they are not there, but I think it’s pushedaway a bit; on the second side, 'Long life’ it seems to be more present. It is not the kind of music that I play a lot, but when I do I always quite enjoy it; even if I may have very little affinity with the
underlying roots of the music. Enjoyed purely for what it is, I must say I had a great time. (FdW)
ChainDLK:
After their remarkable „Chöd” reviewed a couple of months ago, this russian project returns with the first part of their exploration of the rituals of Bön (a pre-buddhist tradition of the far east) continuing their rescue of a spiritual sense of music. For this means, they use traditional instruments and a music form unbased on the western concept of development and writings. This is music organized in prevalently static moments where timbre is moving instead of pitch.
When the traditional chant, which opens „Yan-Drub”, begins there’s a sense of spiritual rest, as it sounds as a continuation of the musical path of the previous releases. The quiet percussions in the background act as an introduction of the second part of the track based on aerophones with a lower volume so they barely embrace silence instead of the listener, as the first part did with the remarkable volume of the voice which returns in the final part of the track. „Long Life” starts in the same manner of the first side but the second part is based on chordophones, or so they sound, and percussion so they create an evocative sense of spiritual movement. An extremely silent part based on aerophones and small metallic resonances of the percussions has a sense of focus that is broken by the entrance of the didgeridoo accompanying the listener towards the end of the track asking a full concentration to appreciate the small movements of his sound.
This is music so „pure” at a linguistic level that requires complete cohesion with his listeners and could be inaccessible to people with listening habits rooted in the western concept of „expectation” as Phutpa requires „contemplation”. So this release is unrated, as it’s too extreme for the typical listener, but all fans of minimal music, with a proper attitude, will play this music until the vinyl is consumed.
Dark Entries
Rituele Tibetaanse boventoongezangen ondersteund door al even rituele instrumenten. Het is weer eens iets anders. Phurpa is een Russisch muziekcollectief en performance groep, die authentieke rituele muziek brengt uit de Bön traditie, een pre-boeddhistische sjamanentraditie uit Tibet. Daarbij maken ze dus gebruik van een uitgebreid gamma aan authentieke, rituele instrumenten en een speciale ‘tantrische’ zangtechniek van boventoonzang. Phurpa werd opgericht in 2003 door ene Alexei Tegin en is genaamd naar een rituele dolk en tevens godheid uit de Bön traditie. De bandleden van Phurpa bestuderen continu de oeroude Tibetaanse liturgische praktijken, rituelen en ceremonieën van deze traditie, zowel theoretisch als praktisch. Phurpa bracht sinds 2007 een redelijk onoverzichtelijk oeuvre uit met tapes, cdr’s, dvd’s, cd’s en vinylplaten, onder meer op Cyclic Law, Cold Spring en ook al een paar op het Poolse industrial en dark ambient label Zoharum. Het collectief maakt gebruik van een speciaal type van tantrische boventoon zang of chanting, genaamd gyukye (rgyud skad), van het Tibetaanse woord 'rgyud’ (tantra) en 'skad’ (stemgeluid). De zang is gebaseerd op het principe van de transmogrificatie van de beoefenaar tijdens de zangmeditatie. De techniek wordt verworven na intensieve training en omvat zowel uitgebreide meditatieve oefeningen als fysieke oefeningen: ademhalingstechnieken en vocale oefeningen. De speciale training omvat onder andere op je hoofd gaan staan terwijl je de zang oefent (zo zouden longen en stembanden efficiënter werken) en nog andere vreemde praktijken zoals het drinken van zwarte thee met chili peper en room (de pepers irriteren de stembanden zodat ze opzwellen en het vet van de room smeert ze). De vinylplaat “Rituals Of Bön I” kwam weer uit op Zoharum en bevat slechts twee lange tracks, op de A-kant “Yan-Drub” (24 minuten) en op de B-kant “Long Life” (21,5 minuten). “Rituals Of Bön I” werd opgenomen ‘live in the underground’ in Moskou in 2013. Naast de speciale dronende zangtechniek, te vergelijken met de welbekende diep brommende chants van Tibetaanse monniken, maken Phurpa ook gebruik van rituele Tibetaanse instrumenten. Het is echter de zang die overheerst. De instrumenten dienen veeleer ter ondersteuning en worden eerder spaarzaam aangewend. Zo bestaat de eerste helft van “Yan-Drub” uitsluitend uit de diepe, dronende chants en slechts halverwege de compositie komt de instrumentale ondersteuning. Die maakt vooral een ratelend geluid met veel percussieve effecten ook en het gebruik van een soort laag brommende hoorns. De muziek klinkt voor mijn westerse alternatieve oortjes als een soort etnische dark ambient drone. Het rituele instrumentarium van Phurpa omvat instrumenten als de dungkar (een hoorn gemaakt uit reusachtige zeeschelpen), de dungchen (een drie meter lange hoorn of trompet), de silnuyen (platte cymbalen), de nga (een dubbelzijdige trommel), de shang (een soort tamboerijn), de rolmo (een ander type cymbalen), de damaru (een trommel gemaakt van een mensenschedel) en de kangling (een trompet gemaakt van een menselijk dijbeen). Het lijkt op het eerste zicht wat luguber maar die mensenbeenderen vindt men op heilige plaatsen in het Tibetaanse hooggebergte waar men overledenen in een ceremonie achterlaat om opgegeten te worden door de roofvogels (een gebruik dan men ook terugvindt bij de Noord-Amerikaanse natives trouwens) en dat gemakkelijk te begrijpen is als men weet dat de grond in het koude Tibetaanse klimaat vaak veel te hard is om putten in te graven en het hout voor lijkverbranding schaars.“Rituals Of Bön I” is een vinylplaat gelimiteerd op 300 exemplaren. Het is een uitermate intrigerende plaat die ook erg meditatief en relaxerend is. Ik ga er al de ganse week mee slapen en heb mooie dromen.
VerSacrum
Continua l’opera di disseppellimento delle antiche tradizioni magiche del Tibet da parte di Phurpa, l’ormai mitico progetto i cui membri si sono dedicati, nel corso degli anni, all’esplorazione dei segreti occulti della religione tibetana Bön. Ascoltare un disco dei Phurpa è sicuramente un’esperienza particolare che vi metterà in contatto con la parte piu’ mistica del vostro essere: non siamo di fronte a un semplicelalvoro musicale ma a un vero e proprio rituale che recupera la secolare tradizione di oscure cerimonie celebrate in monasteri sconosciuti, situati in luoghi inaccessibili in lande che sfociano nel mito. E’ difficile anche fare una classificazione di un’opera come questo Rituals Of Bön I, prima parte di un ciclo che presenterà l’aspetto piu’ sacrale di questo particolare collettivo. Ed è proprio la parola “sacro” la chiave per penetrare nello spirito e nela filosofia di Phurpa. I lettori e gli appassionati di storia delle religioni e di autori come Mircea Eliade e René Guénon troveranno sicuramente pane per i loro denti: Rituals Of Bön I costituisce indubbiamente un chiaro e pratico esempio di quello che viene definito Tradizione: ascoltando questo antico rituale con il giusto appoccio si viene proiettati realmente in una sorta di trance mistica che ci fa sentire l’esistenza di una realtà metafisica piu’ vicina a noi di quanto possiamo immaginare. La strumentazione usata è particolare e comprende strumenti tradizioniali spesso costituiti da ossa umane. Il gruppo ha tenuto anche numerosi concerti, veri e propri viaggi mentali che riescono ad evocare da ere nascoste e luoghi inconcepibili per la mente umana antiche divinità e demoni di ere primordiali. Mi sento di consigliare Rituals Of Bön I a chi segue, in particolare, il ritual-ambient ma anche ai seguaci dei primi Curren t93 e dei Coil: nei loro primi dischi l’aspetto rituale era indubbiamente molto importante e questo disco non avrebbe sfigurato nella mitica serie Current 93 Presents di David Tibet.
Dark Entries
Rituele Tibetaanse boventoongezangen ondersteund door al even rituele instrumenten. Het is weer eens iets anders. Phurpa is een Russisch muziekcollectief en performance groep, die authentieke rituele muziek brengt uit de Bön traditie, een pre-boeddhistische sjamanentraditie uit Tibet. Daarbij maken ze dus gebruik van een uitgebreid gamma aan authentieke, rituele instrumenten en een speciale ‘tantrische’ zangtechniek van boventoonzang.
Phurpa werd opgericht in 2003 door ene Alexei Tegin en is genaamd naar een rituele dolk en tevens godheid uit de Bön traditie. De bandleden van Phurpa bestuderen continu de oeroude Tibetaanse liturgische praktijken, rituelen en ceremonieën van deze traditie, zowel theoretisch als praktisch. Phurpa bracht sinds 2007 een redelijk onoverzichtelijk oeuvre uit met tapes, cdr’s, dvd’s, cd’s en vinylplaten, onder meer op Cyclic Law, Cold Spring en ook al een paar op het Poolse industrial en dark ambient label Zoharum.
Het collectief maakt gebruik van een speciaal type van tantrische boventoon zang of chanting, genaamd gyukye (rgyud skad), van het Tibetaanse woord 'rgyud’ (tantra) en 'skad’ (stemgeluid). De zang is gebaseerd op het principe van de transmogrificatie van de beoefenaar tijdens de zangmeditatie. De techniek wordt verworven na intensieve training en omvat zowel uitgebreide meditatieve oefeningen als fysieke oefeningen: ademhalingstechnieken en vocale oefeningen. De speciale training omvat onder andere op je hoofd gaan staan terwijl je de zang oefent (zo zouden longen en stembanden efficiënter werken) en nog andere vreemde praktijken zoals het drinken van zwarte thee met chili peper en room (de pepers irriteren de stembanden zodat ze opzwellen en het vet van de room smeert ze).
De vinylplaat “Rituals Of Bön I” kwam weer uit op Zoharum en bevat slechts twee lange tracks, op de A-kant “Yan-Drub” (24 minuten) en op de B-kant “Long Life” (21,5 minuten). “Rituals Of Bön I” werd opgenomen ‘live in the underground’ in Moskou in 2013.
Naast de speciale dronende zangtechniek, te vergelijken met de welbekende diep brommende chants van Tibetaanse monniken, maken Phurpa ook gebruik van rituele Tibetaanse instrumenten. Het is echter de zang die overheerst. De instrumenten dienen veeleer ter ondersteuning en worden eerder spaarzaam aangewend. Zo bestaat de eerste helft van “Yan-Drub” uitsluitend uit de diepe, dronende chants en slechts halverwege de compositie komt de instrumentale ondersteuning. Die maakt vooral een ratelend geluid met veel percussieve effecten ook en het gebruik van een soort laag brommende hoorns. De muziek klinkt voor mijn westerse alternatieve oortjes als een soort etnische dark ambient drone.
Het rituele instrumentarium van Phurpa omvat instrumenten als de dungkar (een hoorn gemaakt uit reusachtige zeeschelpen), de dungchen (een drie meter lange hoorn of trompet), de silnuyen (platte cymbalen), de nga (een dubbelzijdige trommel), de shang (een soort tamboerijn), de rolmo (een ander type cymbalen), de damaru (een trommel gemaakt van een mensenschedel) en de kangling (een trompet gemaakt van een menselijk dijbeen).
Het lijkt op het eerste zicht wat luguber maar die mensenbeenderen vindt men op heilige plaatsen in het Tibetaanse hooggebergte waar men overledenen in een ceremonie achterlaat om opgegeten te worden door de roofvogels (een gebruik dan men ook terugvindt bij de Noord-Amerikaanse natives trouwens) en dat gemakkelijk te begrijpen is als men weet dat de grond in het koude Tibetaanse klimaat vaak veel te hard is om putten in te graven en het hout voor lijkverbranding schaars.
“Rituals Of Bön I” is een vinylplaat gelimiteerd op 300 exemplaren. Het is een uitermate intrigerende plaat die ook erg meditatief en relaxerend is. Ik ga er al de ganse week mee slapen en heb mooie dromen.
