Tańce Snu

Felthat:
India Czajkowska and Sebastian Madejski are the founding core of Tańce Snu project. Project that has so much to say in any given moment of the tracklist. Great mastering of instrumental abilities enhance the expression and inviting new members – Paweł Prochnowski on guitar, Adam Rozenman on percussives and Daniel Zorzano on viola da gamba is a welcome addition to already worked out scheme of working with others and micro-genre of their music.
Etheral transition from seemingly easy to predict instrumantal ambience towards the vocal led composition with live instruments of keyboards as the main source we may enter the tranquilising limbo that is both emotionally and somehow deeply spiritually soothing. The cross-referential derivative of sound ecology seems like a great inspiration. Experienced musicians dare more. The material positively surprised me in many ways – as a mature form of expression – showing versatility of all the musicians involved I have already known from other projects. And great breather in catalogue of Zoharum. Really worthwhile…

NonPop:
Nach einigen Projekten fanden sich INDIA CZAJKOWSKA, die schon einige Veröffentlichungen auf der Habenseite hatte, und SEBASTIAN MADEJSKI 2011 zusammen, um ein gemeinsames Projekt unter dem Titel „Tance Snu” zu starten. Schnell fanden sich weitere internationale Mitstreiter aus u.a. Mexiko, Kanada und Israel, die zusammen mit den Initiatoren ein abwechslungsreiches Werk zwischen Neo Klassik, Dream Pop und Ambient geschaffen haben. Somit blitzen einige Momente auf, die an DEAD CAN DANCE erinnern bzw. eine sakrale Note haben, wobei der männliche und weibliche Gesang dann aber doch zumeist etwas Opernhaftes an sich haben, was teilweise etwas überspannt herüberkommt wie bei „Kan Di Kam”, das aufgrund der Cabarett-Anklänge aber auch insgesamt sehr ins kuriose Experiment abdriftet.
Wer es etwas geerdeter mag, der wird sich eher an Stücke wie „Mirtey Truti”, „Eigis” oder den Opener „Entoihen” halten. Insgesamt ist „Tance Snu” hervorragend produziert und abwechslungsreich gestaltet. Bei mir will der Funke aber nicht so richtig überspringen, da den Stücken oft ein starker Kern fehlt – ein echtes Wiedererkennungsmerkmal. Die Umsetzung ist mir zudem einfach etwas zu überzogen und opulent – gerade was den Gesang angeht. Hier wäre eine griffigere, erdigere Herangehensweise vielleicht etwas weniger anstrengend ausgefallen. Vielleicht sollte man das Album aber auch als einen großen Fluss verstehen. In jedem Fall solide aber letztlich etwas zu viel Kunst, um ernsthaft mitreißen zu können.

Darkroom Rituals:
Мистерии, сатурналии и древние языческие ритуалы, которым время не оставило в настоящем их прежних названий. Литургии и молитвы. «Ранняя» музыка Европы и площадное искусство менестрелей, превращенное в выразительный и завораживающий гротеск. Игры на «академической» территории, приправленные экзотическими мотивами из дальних и загадочных стран, нанесенных на старинные карты с пометкой «здесь водятся чудовища». Все это и многое другое смешалось в калейдоскоп снов и грез, представленный на совместном альбоме Индии Чайковской и Себастьяна Мадейски, демонстрирующем ту безграничную свободу воображения, которую так старательно пытаются развить многие творцы. Двум польским исполнителям это здесь вполне удалось. В «Танце Сна» тесно переплетены времена и культуры: кажется, люди только-только делают первые шаги, пытаясь выразить окружающий мир с помощью музыки, ищут способы поведать потомкам о закономерностях бытия, придумывая простые ритуалы, отныне и вовек связанные с извечными циклами Жизни. И тут же эти ритуалы обрастают пылью истории, теряя свой первоначальный смысл и получая новые интерпретации, становясь частью новых ритмов и гармоний, чтобы однажды все-таки раскрыть свою истинную суть посвященным, собравшимся в рассветной чаще в древних местах силы. Может быть, «Танец сна» рассказывает именно об этом – о преемственности поколений и наследовании культурных образов, а, может быть, музыканты просто транслируют образы, поднимающиеся из глубин памяти, подбирая для них подходящее звучание инструментов и голосов, а также танцевальные движения, грациозные па, помогающие вести общения на языке тела. На этом альбоме мы услышим виолу да Гамба, дульцимер, бубны и барабаны, флейты, гитары и пианино, легкий синтезаторный бэкграунд и, конечно же, голоса Индии и Себастьяна, то пронзающие сильной энергетикой, идущей от возвышенных и глубоких вокализов, то добивающиеся почти что оперной экспрессии, при этом не произнося ни слова и лишь изредка сбиваясь на речитатив, становящийся одной из частей перкуссии. Слушая альбом, легко вспомнить о легендарных «Dead Can Dance» и «Ataraxia», да и многие резиденты лейбла «Prikosnovenie» могут придти на память наравне с японцами «Jack or Jive», которых обязательно стоит упомянуть, говоря об этой странной (в хорошем смысле) музыке, тающей после прослушивания подобно сновидениям, напуганным вторжением реальности.

Necroweb:
Das vorliegende Duo India Czajkowska (so manchem vielleicht durch das Werk “Secretia” und Mirrorman bekannt) und Sebastian Madejski präsentiert mit vorliegender Publikation ein Album, welches im Bereich des Esoterischen und der Neoklassik beheimatet ist. Übersetzen kann man den Titel als”Dances Of The Dream” und die Scheibe beruht im Fundament auch in entsprechenden Gefilden und birgt eine Vielzahl von Instrumenten. Flöte, Piano, Gitarren, Klavier und Synthesizer sind nur wenige Beispiele, wobei ebenfalls zweistimiger Gesang zum Einsatz kommt. Und dennoch sind die teils unkonventionell anmutenden Darbietungen definitiv eine Frage des Geschmacks, wenngleich auch mal träumerisch, verquastet und verspielt anmutend. Wer hiermit etwas anfangen will, der sollte in jedem Fall Geduld und eine Portion Einhörvermögen mitbringen, um da überhaupt Land fassen zu können. Neben erwähnten Gesang kommt gelegentlich auch ein erzählerischer Charakter zum Ausdruck- leichter wird der Zugang jedoch dadurch auch nicht. Der experimentelle Einschlag verhindert dies nämlich überaus erfolgreich, was auch nicht durch die gelegentlichen orientalisch anmutenden Momente geändert wird.
Also interessante Momente sind hier sicherlich zu finden, ohne Aufmerksamkeit wird allerdings nicht viel fruchten. Auch eine leichte Liebe zur theatralischen Umsetzung kann sich nur positiv bemerkbar machen, weshalb die Devise gilt- wer Probleme mit Neoklassik und einem experimentellen Grundgerüst hat, der sollte besser die Finger davon lassen! Anderseits bürgt diese Tatsache natürlich für viele Stunden der Beschäftigung, wobei mit “Kan Di Kam” vielleicht der leichteste Zugang gefunden werden kann.

Darkroom:
Se già conoscevamo la bravura compositiva e le grandi capacità artistiche – specialmente canore – della splendida musicista polacca India Czajkowska, sia per il suo eccellente esordio solista del 2008 „Cosmospir” che soprattutto per le fruttuose collaborazioni successive (buona ultima quella con Mirrorman nel magnifico album „Secretia”, anch’esso patrocinato dalla Zoharum), ci suona invece del tutto sconosciuto il nome di Sebastian Madejski, suo connazionale e partner in questo lavoro uscito a fine 2014… Eppure Sebastian, benché a quanto pare alla sua primissima uscita discografica, deve essere senza dubbio un musicista e cantante di buona esperienza, dal momento che a conti fatti contribuisce esattamente quanto la rinomata India alla riuscita di un’opera davvero sorprendente. Al duo, nato come improvvisazione nel 2011 e qui impegnato – oltre alle voci – con piano, synth, campionatori, flauto, dulcimer etc., si affiancano tre ospiti per chitarra, percussioni e viola da gamba, onde completare l’ampia gamma di strumenti con cui tingere di autentica magia le undici composizioni di questo inatteso gioiello. Un suono che vive di avvolgente dolcezza melodica e suggestioni antiche ora più sinfoniche, ora più 'folk’, dove comunque si avverte forte la natura d’improvvisazione che ha contraddistinto la genesi del progetto, non solo grazie a finiture vintage, ma soprattutto per una versatilità di suoni ed arrangiamenti che è il segno inequivocabile della più totale libertà artistica. Libertà e versatilità che si riversano in pieno anche nei cantati, con entrambi i protagonisti abilissimi nel dare pieno sfogo ai rispettivi talenti e nell’intrecciarsi/completarsi con risultati entusiasmanti, che si tratti di adottare un approccio più lirico e teatrale od uno più ligio al supporto dell’atmosfera ricercata. Il songwriting è altrettanto variegato e ricco di sorprese, e l’immane quantitativo di virtuosismi vocali e preziosismi strumentali non inficia mai il pathos, che gronda a fiumi dalla dolce e suadente opener „Entoihen” sino alla conclusiva „Ane Kaliman”, dal respiro più antico e tradizionale. Un’ora di musica di altissimo livello e spessore senza la minima caduta di tono, con picchi memorabili quali la drammatica „Natres”, l’appassionata e piano-based „Neritiese”, la più operistica e teatrale „Hosenais” e, soprattutto, due momenti a dir poco pazzeschi per estro e capacità esecutive come „Kan Di Kam” e il mastodonte (oltre 11 minuti) „Sirhe Noria”. Un lavoro ispiratissimo che la stessa label consiglia ai fans di nomi quali Ataraxia, Jack Or Jive, Rajna, Collection D’Arnell-Andrea e Louisa John-Krol, e noi aggiungeremmo volentieri alla lista anche Caprice, Oöphoi ed Helium Vola, tanto per intenderci ancor meglio. Delle 500 iniziali copie dell’edizione ecopack a sei pannelli ne restano solo 50, quindi il consiglio è quello di affrettarsi e di non farsi scappare una simile perla, il cui titolo significa, non certo per caso, „le danze del sogno”. Imperdibile.

Lux Atenea:
Que geniales artistas como India Czajkowska y Sebastian Madejski hayan contado con la colaboración profesional de músicos de nivel como Paweł Prochnowski (guitarra), Adam Rozenman (percusión) y Daniel Zorzano (viola de gamba) en estas danzas del sueño, traducción de “Tańce Snu”, no ha hecho más que acrecentar el talento musical irradiado en cada uno de los once temas que vertebran este extraordinario trabajo. Presentado oficialmente el pasado 10 de septiembre a través del prestigioso sello discográfico polaco ZOHARUM RECORDS en ecopak CD de seis paneles, edición limitada a 500 unidades, su magia musical no ha podido quedar mejor reflejada visualmente que en la caleidoscópica imagen de su portada con fotografía de Magdalena Baczynska y diseño de Maciej Mehring, alma máter de Zoharum Records. Imaginación representada en esta fantasía cromática que ve potenciada su energía espiritual en las tres imágenes que completan su elegante diseño donde el hechizo de tan expresivos gestos en esa selénica danza encuentran su perfecto equilibrio en la esencia musical aquí guardada. Y es que este folk contemporáneo de India Czajkowska y Sebastian Madejski en el álbum “Tańce Snu” nos situaría en una nueva concepción musical de la new age reactualizada y redefinida en esta segunda década del siglo XXI, como podrán comprobar y disfrutar los melómanos lectores que incluyan este extraordinario álbum en su colección discográfica más selecta. Una dulce belleza melódica que abrirá sus pétalos de luz en el tema “Entoihen” para embrujar nuestra mente con oleadas de placer musical llevadas conceptualmente a la apertura de nuestra consciencia, apareciendo a continuación la canción “Natres” con esta sacra energía tocada por la melancolía que todo lo hunde hasta enclaustrarse en su autoaislamiento. En cambio, con “Mirtey Truti” llegará el reposo en mitad de la noche mientras ojos ocultos nos observan detenidamente, presentándose el tema “Kan Di Kam” con el bullicio de la celebración multitudinaria recordando un pasado ya perdido por su llama apagada que, en “Eigis”, transformará la voz de India Czajkowska en ese rito en la puerta del inframundo cuyo obscuro pasadizo transforma y revivifica el espíritu de quienes allí entran. Elevando la belleza melódica de esta atmósfera mística surgirá la magnífica composición “Sirhe Noria” en esta rueda de la vida donde nada es estable, permanente, o fortuito, quedando cada una de sus fases definida por un estado de consciencia que, en “Neritiese”, evolucionará hacia estructuras sonoras donde la reflexión y el sosiego son vórtices mentales hacia estados de sensibilidad superior, prolongándose su alma sonora en la canción “Naya Trea Ne” como si fuera un cuerpo musical único. Pero esa estabilidad y concentración psíquica también resultarán perfectas para sentir con mayor pureza emocional el vibrante tema “Hosenais” donde la luz y la alegría tocarán con la punta de los dedos la intensa luz de la euforia sin llegar a ser absorbida por ésta, apareciendo “Selionei” como una senda de cristales mágicos que nos llevará directamente al palacio de los reflejos cambiantes del tema “Ane Kaliman” con el que se extenderá el telón de clausura de este augusto álbum. “Tańce Snu”, delicatessen discográfica para melómanos sibaritas. ¡¡¡Disfrútenlo!!!

ChainDLK:
This release from the duo of India Czajkowska and Sebastian Madejski is based upon early instruments (viola de gamba, psaÅterium) flute, piano, synthesizer, guitars and two voices. So it’s showing his legacy with the works by Dead Can Dance or Ataraxia and is focused on the form rather than the innovation of the genre. However there’s an almost pop attitude that seldom is able to give a personality to this release.
The quiet and solemn atmosphere of 'Entoihen’ introduces the listener in a sonic journey where the song form is not a synonym for pop music. 'Natres’ shows the impressive voices of this artists while 'Mirtey truti’ features a musical lines that follows the vocal ones. 'Kan di kam’, with his rhythmic evolution, is hypnotic while 'Eigis’ is a vocal introduction to 'Sirhe noria’, the longest track of this release, where cello and synth creates an almost religious background to the voices. 'Neritiese’ is a lied for piano and voices while 'Naya trea ne’ is hypnotic with his use of harpsichord. 'Hosenais’ is a catchy pop 🙂 tunes for glockenspiel and voices and 'Selionei’ is an ethereal track focus on India’s voice as 'Ane kaliman’ that closes this release.
Even if it shows perhaps a too evident legacy with their influence, the form is so well developed that marks this project as something to hear in their next releases. Not only for fans of the genre.

Mentenebre:
Hace unos años, India Czajkowska empezó a barajar la idea de dar a luz un proyecto que conjugase distintas y dispares influencias musicales de una forma en la que nunca nadie lo hubiese hecho. Para ello se puso en contacto con otro músico de grandes virtudes, Sebastian Madejski, y juntos empezaron a estructurar los primeros temas de un proyecto tan ambicioso como sorprendente, Tance Snu.
Realmente, aunque a primera vista todo nos lleve a pensar que esta idea lleva por nombre el de sus creadores, ya que, entre otras cosas, estos aparecen justificados en la parte superior de la portada; en uno de los paneles del ecopak, gracias a una breve descripción, se nos da a entender que el nombre del proyecto es homónimo al título del disco.
El dúo polaco se caracteriza por esgrimir distintos recursos instrumentales muy cercanos a la música de cámara, como es el caso de la viola de gamba, la flauta o el piano. Para ello contarán con la ayuda de músicos de otros países, como Adam Rozenman y Daniele Zorzano, que enriquecen notablemente la plasticidad acústica de este trabajo. Once temas en los que se entremezclan todo tipo de estructuras, combinando y deformando estilos tan dispares como el jazz y el dark ambient. Un exitoso experimento que en más de una ocasión ha podido recordarme levemente a Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows.
Si por algo sorprende la música de Tance Snu es por su inusitada combinación de voces de corte neoclásico, entonadas dramáticamente con la intención de transmitir un romanticismo teatral caleidoscópico. Lirismo de ambos sexos se entrelaza en diálogos perdidos entre oscuridad y melodías embriagadoras. Cada tema es un mundo, y cada mundo un secreto por descubrir. En muchos de ellos encontraremos ciertas reminiscencias de la tradición musical japonesa, un factor que dota al trabajo de cierto exotismo, otorgándole un halo de incomprensión que ensalza su atractivo.India Czajkowska & Sebastian Madejski – „Tańce Snu”
La cambiante voz de India Czajkowska impregna una plasticidad sin parangón que se adapta con elegancia a la urdimbre acústica creada. Czajkowska ya había destacado por colaborar en otros proyectos editados con el sello polaco Zoharum, como Mirrorman. Esta espectacular vocalista ha demostrado en todo momento una grandiosa personalidad que logra engalanar todo trabajo en el que participa.
Esta propuesta ha sido editada por Zoharum. Su tirada presenta una limitación a tan sólo quinientos ejemplares. Motivo por el cual, como viene siendo costumbre, recomendamos encarecidamente hacerse con él lo antes posible.
Esperemos que éste sea sólo el principio de la colaboración entre ambos músicos. Tance Snu ha demostrado en su primer CD que su estilo es tan original como sorprendente.

Only Good Music:
Miliony minut muzyki, setki tysięcy utworów, tysiące nazw projektów. Przy tym wszystkim sporadyczne olśnienia i coraz częstsze odczucie obcowania z muzyką zbędną. Oto obraz współczesnej muzyki. Przy tym wszystkim pojawia się pytanie, czy jest sens komponować? Jak to robić i do kogo adresować swoją muzykę?
Recenzję albumu „Tańce snu” zaczynam od tej smutnej refleksji nie bez powodu. Wąskie grono odbiorców, które potrafi docenić złożony charakter wspólnego albumu Indii Czajkowskiej i Sebastiana Madejskiego uznaję za jedyny minus tego krążka. Ale czy twórca stawia sobie w ogóle pytanie, czy jest sens komponować? Przecież to jak pytanie: po co żyć?
Zrozumienie albumu „Tańce snu” wymaga wrażliwości i umiejętności wejścia w specyficzną atmosferę tego albumu, jak również w jego estetykę. Priorytetem wydaje się tu melodia o zmiennej temperaturze emocji. Czynnik rytmiczny pełni często rolę służebną i schodzi na dalszy plan. Nie ma tu prostej drogi do kulminacji, napięcia piętrzą się i nie zawsze mają swoje rozwiązanie. Z tej specyfiki wywodzi się ciekawa struktura kolorystyczna muzyki.
Znakomita i ciekawa obsada instrumentalna (viola da gamba, psałterium, flet, fortepian, syntezator i gitara) rzuca brzmieniowy cień, kontrapunktując wymagające partie wokalne. Ze swobodą snute są oniryczne pasaże, szczególnie w momentach, w których India Czajkowska sięga do idiomu improwizacji. Jej wokal zachwyca lekkością, przede wszystkim przez miękką i zwiewną artykulację oraz łagodnie akcentowaną rytmikę. Głos Sebastiana Madejskiego jest równie czytelny i zwraca uwagę precyzją artykulacji, dzięki której udało się wyostrzyć najbardziej nieuchwytne odcienie.
Przeczytałem w Senniku Mistycznym, że „taniec jako ruch dynamiczny i rytmiczny daje wyraz radości, młodości, symbolizuje zwycięstwo, a u swej podstawy może ma również konotacje seksualne. W wielu kulturach taniec łączono z siłami twórczymi i porządkującymi świat i wszechświat, oznacza swobodę ruchów, twórcza ekspansję, wdzięk naszego ciała i pozbawionego zahamowań ducha”[1]. Bez cienia kokieterii można odnieść te słowa do muzyki zawartej na albumie „Tańce snu”.
Na koniec ciekawostka: w kulturze Aborygenów z Tiwi istnieje tradycja, wg. której od wczesnym dzieciństwie każdy chłopiec uczy się tak zwanego Tańca Snu, którego kroki dziedziczy po ojcu…

Darknation
Duże zaskoczenie. Nie jestem za bardzo wtajemniczony w takie dźwięki ale wydaje mi się że „Tańce Snu” to płyta rzadko spotykana na rodzimym poletku muzycznym. Album stworzyli dwójka muzyków India Czajkowska i nieznany mi dotychczas Sebastian Madejski. Możliwości wokalne Indi poznałem dzięki Zoharum w wspołnym projekcie z Mirrorman’em „Secretia” oraz co ciekawe jej głos pojawił się gościnnie na znakomitym albumie metalowej wówczas Lux Occulty pt. „Mother and the enemy”.
Nie wiem do czego to porównać, ale jeśli bym musiał to pokusiłbym się o stwierdzenie że jest to połączenie Dead Can Dance z najbardziej pokręconym projektami z francuskiej oficyny folkowej Prikosnovénie. Muzycznie jest to bardzo trudno do sklasyfikowania, są tutaj elementy muzyki średniowiecznej, ambientu, folku o bardzo odważnym awangardowym charakterze. Usłyszycie tutaj dźwięk syntezatora, fletu, gitary ale także instrumenty dawne (viola de gamba, psałterium). Oboje wokaliści szaleją wręcz z paleta barw, używając do tego nieznanych mi języków. Zobaczcie sobie na youtube baśniowy klip do drugiego utworu „Natres”, jest pewien że zachęci Was by poznać bliżej ten nieznany i pięknie zakręcony świat.
Czy to bajka dla dorosłych? Trochę tak, warto dodać że z każdym użytkowaniem dostarcza nowych wrażeń. Dziwny i intrygujący album.