Time-loop anomalies

ChainDLK:
Just few months after „Disappeared Redux”, Robin Storey return with another release that is, in author’s words, „a collection of single tracks and 'starts’ in the creative process drawn together and composed into a cohesive collection of pieces” so it’s more experimental in nature and rich of surprises.
„sputnik remix” opens this release with noises quickly evolving in a quiet trumpet loop and a jazzy mood. „Earthbound and emotional” is an hypnotic track remnant of the Zoviet France’s past of the author. „Hybrid identities 1” and „hybrid identities 2” forms a long track made out of noises and found sound of clear beauty forming a soundscape to sparse female spoken words at low volume. „(Memories of) holidays at the sea” return to quieter soundscape sparsely coloured by samples. „Of course there are aliens” explores more rhythmic territories while „synchronic” is a small interlude to „pig drum ritual” really remnant to the ethic rhythm and mood familiar to the past production of this artist. „Carmen 2 remix hybrid” is made out of sparse samples above a incisive beat. „Rapoon solo carmen” is a quiet long soundscape while „one year out end” closes this release with carefully juxtaposed layers of samples.
Instead of being a release filled with recollection of already used ideas, this is a mesmerizing collection of tracks and one of the best issues of the year. Truly recommended.

Vital Weekly:
Can’t say I’m particularly blown away by any of these titles chosen by these artists for their releases, but so it is. For some time I was keen follower of the music of Rapoon, partly because I wrote about it, partly because I was involved with the release thereof, and then after a while (after that) my interested waned, or perhaps not every release reached me. A 'problem’ that I encounter with others too. That doesn’t make it easy to say something sensible about the development of an artist. I rightly assumed, partly based on the title I must admit, that Rapoon is still loop heavy music, but wrongly that his interest would still be ethnic percussive music. That doesn’t seem to be the case. Its still lots of loops and lots of sound effects that he uses. Although a collection of eleven pieces, all created individually, but tied together here in some narrative structure, according to Robin Storey, but somehow I fail to see which that narrative is. Lots of ambient like textures, bits of percussive rhythm, such as in 'Of Course There Are Aliens’ (perhaps a nod to 'No Such As Aliens’ by the Sparks?), which sound like the more classic Rapoon, I remember best, just as 'Pig Drum Ritual’. But as said those pieces are in a minority here, as dark ambient loops of sound seem to prevail, with haunting electronic processing. Also here we have something we have heard before, by Rapoon, but it always sounds 'right’ in his hands. Over the years, with such a strong fan-base as Rapoon has, the need to change completely is perhaps less necessary. And for the occasional listener/reviewer, like me, that’s perhaps fine too. Impossible to track the entire career, but still be able to snack whatever comes around. 'Time-Loop Anomalies’ is a fine snack indeed.

Kulturterrorismus:
“Disappeared Redux” war als RAPOONs erste Veröffentlichung über Zoharum Records mehr als gefällig – da schiebt das Label direkt noch eine weitere CD des Briten Robin Storey nach, um den Hunger nach mehr zu stillen: “Time-Loop Anomalies” genannt, ebenfalls mehr eine Zusammenstellung denn ein geschlossenes Ganzes.
Laut Eigenbeschreibung stellt genau dieses aber das Konzept der Veröffentlichung dar – die elf hier vertretenen Stücke sind mehr kreative Ansätze, Skizzen, Testobjekte, die im Laufe der Zeit entstanden und von denen aus sich das Projekt dann jeweils weiterentwickelte; einige davon blieben dabei qualitativ aber so hochklassig, dass diese jetzt in einer Zusammenstellung nochmals ihre Aufmerksamkeit finden sollen. Im Grunde erzählt jedes Stück seine eigene Kurzgeschichte, die hier nebeneinander mehr den Prozess der Ideenfindung in den Mittelpunkt rücken, als die Einzelkomposition.
Daraus folgt dann auch logischerweise eine große Bandbreite und wenig Stringenz in der Wahl der Stil- & Ausdrucksmittel, vielmehr zeigt sich der Künstler ähnlich wie auch “Disappeared Redux” als absolut heterogen und äußerst wandelbar – was auf “Time-Loop Anomalies” auch auf maximaler Spielzeit ausgebaut wird. Es beginnt bei doomigem Jazz samt Bläsern und entspanntem Bass, entwickelt sich zu organisch-heller Meditationsmusik auf Xylophon-Basis, gefolgt von Liveaufnahmen, die eher in Richtung Noise & Field Recordings zu verorten sind, bewegt sich in Ritualrichtung, dann zu vollkommener Abstraktion in Sistrenatus-Stil. Tanzbar, krachend, ruhig-atmosphärisch, ritualistische Beats, Frauengesänge, gesampelte, distant erscheinende Stimmen, orientalische Soundscapes – all das steht hier nebeneinander; einen inhaltlichen wie stilistischen roten Faden sucht man hier vergebens, dafür erschlägt einen die geballte Qualität jeder einzelnen Komposition.
So bleibt dies letztendlich einzige Schwäche: die fehlende erkennbare Stringenz der Stücke. Davon abgesehen aber weiß auch dieses Oeuvre jederzeit zu überzeugen, ist in seiner Vielfältigkeit schlicht umwerfend und zeugt abermals von RAPOONs musikalischer Klasse; jedes der Stücke eine kleine Welt für sich, in die man für einige wenige Minuten abtauchen kann. Und auch, wenn jeder Track seinen Charme besitzt, sticht für mich vor allem ‘Of course there are aliens’ heraus, das mit seinem dumpfen Beats, ätherischen Gesängen ruhig-dunkler Stimmung perfekt meinen Geschmack trifft – herrlich!
Fazit:
Wem “Disappeared Redux” gefiel, der wird mit “Time-Loop Anomalies” ebenso seine helle Freude haben. Auch wenn der rote Faden eher zwischen den Tracks zu suchen ist – jede einzelne Komposition weiß durch hochwertige musikalische Qualität zu überzeugen, insgesamt beeindruckt die schiere Wandelbarkeit von RAPOON. Kopfkino par excellence!

Igloomag:
Time-Loop Anomalies – A sketchbook, single tracks and “starts” re-routed through the remix so that the many directions now all head in one. Robin Storey says opening track “Sputnik Remix” is autobiographical, written in memory of seeing that “little pinprick of light travel through the heavens,” making a “deep impression of loneliness and separation upon me…bleak but beautiful.” With its brassy melody and woody, stand-up bass, it is reminiscent of Brian Eno’s playful experiment The Drop, of writing jazz for aliens who have never heard jazz before. “Pig Drum Ritual (Live Remix)” is like a boilerplate, Hollywood Arabian market scene scored for aliens, too. A quartet of pieces was created in collaboration with choreographer Johanna Devi for a deconstruction of Bizet’s Carmen staged in Germany, and featuring vocalist Eva Balzar, it is sensually suggestive and exotically rhythmic. His “Carmen 2 Hybrid Remix” sitar and saxophone is unlike any jazzified raga, and the Beatlesque reverse sitars on “Rapoon Solo Carmen” are unlike any Beatles. Whispers, chatter, secrets indecipherable throughout, rounded up definitively in a drone-carpeted finale, an interweaving of urban and pastoral so characteristic of his thematic dichotomies. As bodied-out sketches, most every track on Time-Loop Anomalies has the vibrancy of a full-colour oil painting and the whole album is the equivalent of a well-curated gallery show. It features an impressive breadth of subject matter and texture and cannot be fully absorbed and appreciated in one single visit.

Necroweb:
Mit etwas Verwunderung liegt mir hier nun in der Tat bereits ein weiteres Werk von Rapoon vor, ist doch das kurz zuvor besprochene Album gerade erst einmal zwei Monate alt. Aber nun gut, Rapoon war schon immer ein überaus veröffentlichungsfreudiges Projekt, von daher wollen wir mal fix ans Eingemachte.
“Time-Loop Anomalies” ist dabei ein Werk, welches sich außerordentlich gut zum Chillen eignet und zudem mit gewohnt experimentellen, wie auch gelegentlichen spacigen Einschlag daherkommt. Und recht vielseitig ist sie abermals geworden, die Welt, mit der man uns diesmal beehrt.
Seien es da nun Orgelspiele, Bläser, rhythmisch pulsierende Taktgebungen, oder gar tribalhaftes Trommeln- genug hervorhebenswerte Titel gibt es zur Genüge, wobei besonders ein überaus mystisches “Carmen 2″ hervorsticht, welches auf einen Remix von Hybryds beruht.
Hingegen können mich “Hybrid Identities 1″ und “Synchronic” kaum ansprechen, da mir diese vom Aufbau her einfach zu uninteressant sind.
Dies ändert aber nichts an der Tatsache, das “Time-Loop Anomalies” dennoch eine gelungene Scheibe von Rapoon darstellt. Das Gesamtpaket stimmt nämlich, weshalb man sich den Silberling auch ruhig am Stück gönnen sollte, wobei ein Anspielen separater Titel trotzdem den Zugang sogar noch etwas erleichtert.
Ob “Time-Loop Anomalies” für den reinen Ambient Verkoster eine Offenbarung darstellt, vermag ich aber dennoch nicht so recht beurteilen. Dafür ist der Eindruck wohl einen Tick zu lebhaft, was aber keinesfalls schlecht zu werten ist, da dies wiederum jenes Album recht lange interessant hält. Irgendwie ist dies eben auch ein typisches Rapoon Werk, welches immer Mal zwischen Field Recordings bis hin zu meditativ anmutenden Klanggebilden pendelt.
Wer also dem bisherigen Schaffen dieses Projektes verfallen ist, der wird um ohnehin nicht um “Time-Loop Anomalies” herumkommen, welches sich nahtlos in die stilistische Schiene des Musikers einordnet.

Mroczna Strefa:
RAPOON jest już legendą na scenie awangardowej elektroniki i basta! Uświadomiłem to sobie przeszukując net po recenzowanej przeze mnie przed kilkoma miesiącami płycie „Disappeared Redux”. Gdyby nie ten zredukowany różnymi życiowymi duperelami czas, na pewno poświęciłbym formacji Robina Storey’a znacznie więcej czasu i pewnie peany moje wobec jego kreacji i kreatywności byłyby w tej chwili dostojniejsze i bardziej wydumane. Niestety, bazuję wyłącznie na chwilach poświęconych muzyce w stu procentach i tylko wówczas mam okazję wyłapać to, co najlepsze, to, co przeciętne i to co śmierdzi z daleka, bez powierzchownego słuchania czegoś przy ogólnym jazgocie z zewnątrz, czymkolwiek to nazwać i jakkolwiek to odbierać w tym piekielnie nasyconym komercją i podążającym w swoim owczym pędzie do nikąd świecie. RAPOON to twór niesamowity nie tylko ze względu na to, że ktoś, że coś, że gdzieś. Słuchając otwierającego album „Time-Loop Anomalies” utworu „Sputnik Remix”, który sam autor rozbrajająco określa w ten sposób: „(to) mój osobisty faworyt, ze względu na autobiograficzny charakter. Pamiętam, że gdy byłem bardzo młody, patrzyłem w rozgwieżdżone niebo i widywałem błyski światła sunące przez sklepienie niebieskie. Wywołało to we mnie poczucie samotności… ponure, ale i piękne…” miałem wrażenie, że właśnie dotknąłem choć przez moment nieskończoności i że sam stanąłem sam na sam z niezmierzonym i niewyrażalnym niczym Kosmosem. A czyż wrażliwość płynąca z tych słów Mr Storey’a nie wypowiada więcej aniżeli pozwala nam na to codzienność?… Z drugiej zaś strony to bardzo ryzykowne i nie baczące na zewnętrzne opinie słowa artysty, który niektórym, cokolwiek podupadłym umysłowo podpowie, że wraz z wyciszeniem tego utworu płyta się kończy, a reszta jest bez znaczenia. Tymczasem dalej się dzieje dużo i zaskakująco wiele. Nie mam kompletnie pojęcia gdzie i kiedy nagrywano poszczególne utwory, bo obok tytułów można wyczytać różne dodatkowe informacje typu ‘mix’, ‘remix’, ‘live’, ale mistrzostwem jest zwyczajnie to, że wszystkie utwory zawarte na „Time-Loop Anomalies” tworzą swoistą całość, relatywnie wiążącą ten eksperyment, jakim jest zestawienie przeróżnych głosów, sampli i często wypuszczonych od tyłu dźwięków z pewnym konceptem, który nie kojarzy się absolutnie z żadnym innym wykonawcą. Obsłuchany jestem – przepraszam za określenie co niektóre wrażliwsze osoby – jebitnie z masą różnych dźwięków z szeroko rozumianej elektroniki, ale to, co dzieje się tutaj w różnych momentach może zmieść z ziemi nawet tak fantastycznych eksperymentatorów jak TANGARINE DREAM. Nigdy wcześniej, na przykład, nie słyszałem, tak dającej do myślenia perspektywy spędzonego nad morzem czasu, jak w „(Memories of) Holidays At the Sea”, a na przykład „Pig Drum Ritual (live remix)” nie powstydziłby się sam awangardzista Orryelle Defenestrate – Bascule. Rozpisałbym się więcej na temat tego wydawnictwa, ale po co?! Szkoda czasu! Bo jeśli macie chwilę dla siebie i dla muzyki, a w dźwiękach cenicie sobie oryginalność i poszukiwanie przysłowiowego Graala, to po prostu sęgnijcie po tę płytę.

Darknation:
Na początku kwietna ukaże się kolejny krążek Rapoon w Zoharum a w moich głośnikach od dobrych kilku miesięcy ja i moi sąsiedzi mamy przyjemność posłuchać poprzedni krążek Robina, także wydany nakładem gdańskiej oficyny. „time-loop anomalies” nie jest klasycznym albumem, zawiera kolekcję utworów skomponowanych na przestrzeni kilku lat. Płyta nie zwiera myśli przewodniej ale mi to w zupełnie nie przeszkadza. Nie lubię się nudzić przy muzyce a tutaj utwory są zróżnicowane i fajnie ułożone w kolejności.
Już od początku zaczynamy z najlepszym utworem czyli „Sputnik remix” z jazzową subtelną sekcją rytmiczną oraz niesamowicie marzycielską partią trąbki. Filmowy nastrój i bardzo udany eksperyment, świetnie rozpoczęcie. Podoba mi się zabawa z dźwiękiem w krótkim „earthbound and emotional”. Rytmiczny i pokręcony „of course there are aliens” ma w sobie coś z atmosfery kosmosu. Natomiast drugi i trzeci numer brzmią jak zabawa falami radiowymi. Szczególnie fajnie się rozwija w końcówce „hybrid identities 2”. Dla fanów orientu autor także coś przygotował („pig drum ritual”). Na koniec mamy zajebisty elektroniczny kolaż czyli „one year out end”. To tak w dużym skrócie bo każdy fan eksperymentalnych i natchnionych dźwięków bez problemu znajdzie tutaj coś dla siebie. „time-loop anomalies” na pewno Was nie zawiedzie. Pozostali którzy nie znają to zachęcam do spróbowania. Nie ma nic przyjemniejszego od odkrywania nowych nieznanych wcześniej dźwięków.

Only Good Music:
Robin Storey to postać budząca szacunek i respekt. To ambientowy synonim ogromnego talentu rozwiniętego sporymi nakładami pracy. To również umysł otwarty na nowe horyzonty, dlatego jego muzyka jest nie tylko wielowarstwowa, ale i wielokulturowa. Storey, jako Rapoon wydaje ostatnio w rodzimej wytwórni Zoharum. Niedawno ukazał się nowy album zatytułowany „Time-Loop Anomalies”. Tradycyjnie wyjątkowy i intrygujący.
„Time-Loop Anomalies” klasycznym albumem nie jest. To raczej skontekstowany zestaw utworów z kilku lat. Utworów, które w różnej formie i fazie produkcji utknęły gdzieś w zawiłym procesie komponowania. Nie od dziś wiadomo, że Storey na łatwiznę nie idzie. Muzykę tworzy w sposób misterny, dla wielu anachroniczny. Dźwięki preparuje manipulując w studio, montując i miksując taśmy. Gra na oryginalnych instrumentach etnicznych z najdalszych zakątków Afryki i Azji. To wszystko ma swój wydźwięk w tym zestawie utworów.
Dla słuchaczy liczą się końcowe efekty przekształceń, często tak odległe od dźwięków źródłowych.  W tym Storey jest mistrzem. Potrafi wziąć na warsztat najbardziej klasyczną melodię, próbki głosu („(Memories of) Holidays at the Sea”) czy prosty powtarzalny dźwięk (np. w „Earthbound and Emotional”) i zrobić z tego cuda. Na „Time-Loop Anomalies” mamy jego kunsztu wiele przykładów. W każdej kompozycji jest jakiś intrygujący splot zdarzeń, w którym widać rys pieczołowitości i bardzo osobistego, indywidualnego podejścia. Posępny „Sputnik Remix” ma w sobie dark jazzowe inklinacje. Epizody „Hybrid Identities” trafnie określono miksami radioaktywnymi – rozpadowi dawnej struktury utworu towarzyszy nowa emisja ciekawych dźwięków. „Of Course There are Aliens” jest po prostu kosmicznie pokręcony. Storey lubi plemienną, wręcz rytualną atmosferę rodem z szamańskich tańców uwikłać w ambientowy krajobraz (np. „Pig Drum Ritual”). Co ciekawe żadna ze sfer nie zostaje zmącona, a suma tych dźwięków tworzy hipnotyczny i zaiste magiczny klimat.  Jest więcej tych  ambientowo – orientalnych połączeń. Usłyszycie dalekie nawoływanie imama („Carmen 2 remix hybrid”) oraz dźwięki nietypowych instrumentów („Rapoon solo carmen”). To tylko kilka przykładów. Reszty szukajcie indywidualnie.
Bardzo cieszy aktywna postawa Zoharum i fakt, że takie albumy takich artystów wydawane są właśnie w naszym kraju. „Time-Loop Anomalies” to cenne muzyczne doświadczenie. Album ten nie zawiedzie poszukiwaczy dźwięków niecodziennych i natchnionych.

Maeror:
«Time-loop Anomalies» – сборник «странностей» и реальных «аномалий» (настолько они порой не вписываются в стилистику «Rapoon») от Робина Стори. Здесь и переработанные концертные вещи, и последствия перфомансов вроде «Hybrid Identities», и альтернативные ремиксы, и композиции, созданные для аудиовизуального и театрально-балетного действа «Кармен». В общем, даже фанаты «Rapoon» прослушают этот диск от начала до конца не без удивления.
Открывает диск «Sputnik Remix», демонстрирующий тоску Стори по космосу с довольно неожиданной стороны – по сути, это эксперимент с джазовой формой, в котором для создания темной атмосферы задействованы труба, контрабас, звенящая перкуссия…заметно, что «актуальный тренд» дрон-джаза не прошел мимо Робина. «Earthbound And Emotional» – одна из частей той самой «Кармен». Пока что просто закольцованные колокольчики, женский голос, размытые вокальные партии, короткие звуковые петли. Две части «Hybrid Identities» стали первой серьезной странностью альбома – создается впечатление, будто радиоэфир глушится сильными электромагнитными помехами. Здесь много бесструктурного и холостого шума, сквозь который еле пробиваются хриплые обрывки классических произведений, фантомные мелодии и голоса, а также фоновые звуки, вроде дождя за окном. За зарисовкой на тему «мертвого сезона» и быстро пролетевшего отпуска на берегу моря (грусть и эмоциональная пустота «(Memories Of) Holidays At The Sea» создается за счет шелеста по-осеннему холодных волн, криков чаек и фантомных голосов уехавших отдыхающих) следует «классический» Rapoon-трек «Of Course There Are Aliens» с сильным, качающим, не отпускающим ритмом, на который, казалось бы, хаотично накиданы голоса (видимо, взятые из какой-то «сенсационной» передачи про пришельцев), и закольцованные фрагменты классических тем. Далее – эксперимент по рассинхронизации, звуки, в которых непросто угадать голоса флейты и трубы, блуждают в пустоте, не цепляясь за слух и не цепляя воображения. Для фанов. Финальная часть альбома склонна радовать почитателей «традиционного» стиля «Rapoon», которые ждут темных атмосфер, сбивчивых трансовых ритмов, этнического многоголосья (пусть это будут даже поп-песенки, Робин, мы верим, все равно нарежет и сведет их так, что получится что-то архаичное, зовущее назад, в пещеры, под загадочные линии древних петроглифов), примитивных, нарочито грубых петель. Хотя и пропитанные хрустом помех, очередные вариации на тему «Кармен» этим критериям вполне соответствуют, равно как и с первых же секунд принятый как родной трек «Pig Drum Ritual» и dark ambient`овый шедевр «One Year Out End», пронизанный тихим шепотом десятков потусторонних голосов.
Как давний поклонник Стори, я не могу выступать в качестве объективного критика этого релиза, скажу только, что тем, кто живет в мире «Rapoon» и следит за малейшими изменениями в его сложном и многогранном пространстве, собирая все следы и отголоски активности английского мэтра, «Time-loop Anomalies» в коллекции необходим. Думаю, что и создавался он для фанатов, а тем, кто хочет начать знакомство с работами Робина, нужно подыскать другие, более понятные релизы, благо дискография проекта обширна и с этим проблем не возникнет. На мой же вкус – отлично.

Panoramajournal:
The legend RAPOON in the shape of Robin Storey,continues its strong and mysterious path with this new album in which you can experience all its potential in the fields of experimental music,creating a marvelous piece through 11 compositions adapting perfectly each other to create this almost perfect album.
The album begins with the composition „Sputnik Remix”,a suggestive piece with very incredible sounds as trumpet parts surrounded by bass lines and sutile jazzy elements going well structured through the whole track. The voyage continues with tracks as ” Earthbound And Emotional” and „Hybryd Identities”,both tracks floating into such calm sounds and loops,the first one including female voices in German Language as far as I can hear.and the other being more experimental when we track in a structural sense. The whole album contains a high dose of creativity and marvelous elements which only RAPOON can develop. Tracks as „(memories of) Holydays At The Sea,with such sutil and beautiful sounds emerging to offer you exquisite touch to the album in general. or even „of course There Are Aliens (In This World Early Uptempo mix)” with interesting loops beats mixed with penetrating voices and atmospheres creating an interesting piece here. This is an album with so many interesting elements worth to check.

DARKROOM:
„Time-Loop Anomalies” è una delle quattro uscite che Rapoon (al secolo Robin Storey, ex-membro fondatore di Zoviet France) ci propone per l’anno corrente, la seconda tra quelle edite dalla polacca Zoharum dopo il CD „Disappeared Redux”. Si tratta di 11 tracce originariamente concepite in passato, nate da spunti sviluppati a suo tempo in modo diverso da prove e tentativi di varia natura, ora ripresi e dotati di nuova linfa vitale. Tali presupposti fanno di questo CD un lavoro eterogeneo in cui vengono mescolati pezzi tra loro anche parecchio diversi e non sempre così vicini al classico stile di Storey, di norma incentrato sulla ripetizione ciclica e mantrica di materiale campionato. L’avvio, affidato a „Sputnik Remix”, è dei migliori: un pezzo languido e crepuscolare, dotato di una base rumoristico-ambientale e di un tema melodico che ricorda le note di una tromba, mentre in sottofondo agisce una sessione ritmica nebbiosa e jazzata fatta di piatti e basso: le sensazioni sono vitali e calde, divise tra fumi industriali e tramonti metropolitani. Un altro passaggio di sicuro effetto è la doppia traccia „Hybrid Identities 1 & 2”, una sorta di ricerca tra frequenze radiofoniche diverse, con in sottofondo il rumoreggiare di vecchi altoparlanti che fa da sfondo a campionamenti vari, orchestrazioni d’antan e litanie vocali, prima di imboccare le fattezze uniformi di un tema circolare. Nel complesso si hanno strutture sonore minimali che lasciano spazio a tonalità singole, evitando accumuli chiassosi e drones troppo ingombranti; tutto è molto nitido e chiaro, sebbene sviluppato con le classiche modalità del settore industrial, tra field recordings e manipolazioni di materiale pre-registrato. Nella carrellata di ottime tracce è d’uopo ricordare l’unione di organo, sciabordii marini e canti di gabbiani in „(Memories) Of Holidays At The Sea”, un brano magico e sognante, quasi anomalo per l’ambito underground; altrettanto efficace ed assurdo è l’accoppiamento di ritmiche IDM tribaleggianti con le note di un tenore nel mix alternativo di „Of Course There Are Aliens”, pezzo visionario, spiazzante nei suoi accostamenti ma dotato di rara originalità. Altri passaggi spingono ancor di più sul pedale del minimalismo etnico: ne è esempio „Earthbound And Emotional”, incentrata unicamente sulle note di uno xilofono con esiti mantrici e orientaleggianti, o le isolate folate sonore che si spengono nel vuoto in „Synchronic (Out Of)”, quasi fossimo dinnanzi ad un macchinario che si accende roboante per morire al primo sussulto, lasciando dietro di sé il silenzio e il buio. Una delle tracce che staccano in modo netto dal resto del disco è la versione „Live Remix” di „Pig Drum Ritual”, sorta di rifacimento dub dai connotati magico-orientali costruito su giri percussivi raddoppiati e lontani echi di strumenti etnici. Più in generale l’esotismo e le reminiscenze di culture lontane fanno capolino in vari pezzi, spesso invischiati tra le maglie di sonorità elettroniche come in „Carmen 2 Remix Hybrid” o tra orchestrazioni campionate, garantendo quel melange unico che ha contribuito a rendere famosa la musica di Storey. „Time-Loop Anomalies” è uno di quei dischi capaci di segnare il confine tra i tanti mestieranti del post-industrial e quei pochi autori che hanno idee e sanno dar loro forma utilizzando mezzi moderni. Rapoon conferma ancora una volta tutta la sua grandezza, anche riesumando materiale d’archivio: chi ne segue le gesta avrà per le mani l’ennesimo gioiellino, sicuramente più variegato rispetto ad altri titoli. Chi ancora non conosce l’opera di Robin, ha l’occasione giusta per avvicinarvisi e colmare una grave lacuna. Sul piano qualitativo una tra le migliori produzioni della Zoharum.

MetalCentre:
Album RAPOON „Time-Loop Anomalies” przeleżał w poczekalni do recenzji spory czas… Przyznam szczerze, że jakoś podświadomie uciekałem od opisania tego krążka… Każdy materiał pochodzący z wytwórni Zoharum Records jest czymś w rodzaju węzła Gordyjskiego, z którym muszę się uporać… A zatem nie ma co odwlekać… Zaczynam…
Utwory snują się bardzo spokojnie, wręcz smętnie lub transowo tworząc melanż konwencjonalnych dźwięków na instrumentach (dętych, perkusyjnych, klawiszowych) z industrialno-noise’owymi podkładami, samplami i loopami w tle (szumy, trzaski, warczenia, echa i pogłosy)… Chwilami zdaje się słyszeć dziwne melodie a nawet etniczne akcenty czy też próbki wokalne, rozmowy, a może to jakieś dźwięki imitujące głos – podobnie jak śpiew ptaków wodnych… Nie, nie… Wyraźnie ktoś śpiewa, ktoś rozmawia… Mam uczucie jakby to były materiały z założonych podsłuchów a co najmniej fale radiowe… Kto wie, czy jeśli ktoś podsłuchuje naszą cywilizację z przestrzeni kosmicznej, to czy nie słyszy czegoś podobnego… Chociaż „Time-Loop Anomalies” jest zbyt spokojną manifestacją dźwięków. Ziemia zapewne wydaje więcej zgiełku i hałasu…
Jednak typowe melodie i dźwięki rożnych instrumentów są w znacznej mniejszości. Zdecydowanie przeważają niezidentyfikowane dźwięki… Ta muzyka jest jakby próbą ukazania ożywionego świata za pomocą nieożywionej materii… Dźwięki są bardzo przedziwne… imitujące… wpływające na wyobraźnię i nastrój… ponury i mroczny… chwilami kojący…
A gdyby tak można byłoby usłyszeć równocześnie równoległe wymiary nakładające się na siebie?… Być może właśnie krążek „Time-Loop Anomalies” podsuwa nam propozycję odpowiedzi?