Chimera

Vital Weekly:
Of a more experimental nature is the music by Zenial, also known as Lukasz Szalankiewicz, who recorded much of the basic material for this album at the EMS studios in Stockholm. There are three pieces on side which are not related to each other and two on the other side, which are dedicated to 'Franz Bardon, Czech scholar of hermetics’ and named after the 'Rosora’ a sort of acoustic instrument used in magical practices’. The analogue synthesizers found at EMS are put to great use here: a loud but clean sound of humming sine waves and square shapes. Zenial adds, perhaps, a bit of field recordings in the title piece, but that might very well be also some kind of synthesizers. In his compositional approach, Zenial, is a highly minimal. In 'Unclean/Clean’ for instance various layers of 'wind’ like sounds layered together – it’s the only piece not recorded at EMS and has quite a laptop like approach to it. In 'Rosora 28′ quite harsh layers of synthetic sounds bounce against each other for quite a while, before some more sounds of equally loud proportion come in. In a way all five pieces may remind the listener of old school industrial music in a way, but it has a crystal clear sound, which may remind the listener of some earlier private studio electronic music from the sixties. Monolithic in approach, but I thought was all great music. Quite loud, maybe even noise related but with a strong compositional approach. An excellent post industrial music record. (FdW)

AQNB:
Zoharum Records, a label gathering a significant roster of artists associated with those scenes commonly bracketed as “post-industrial” (Hybryds, Rapoon, Z’Ev), recently released a new album, Chimera, by Zenial, aka – a composer and sound designer linked to the worlds of experimental, noise and electroacoustic music. Initially a member of the demoscene – an early computer subculture based around transcending hardware limitations – he went on to collaborate with the likes of Zbigniew Karkowski, as well as perform in the glitchy duo Aabzu. And yet the multimedia nature of demoscene output has remained a constant element of his solo activity, in which sound is often conjoined with visual installations or augmented by a conceptual framework.
Chimera, a slightly more accessible successor to 2012′s Connection Reset by Peer, comprises just the sonic elements of works originally intended for gallery spaces and live performance. Its most interesting facet (perhaps of Zenial’s oeuvre in general) lies in highlighting the connection between the digital and the occult. In one of his presentations, he tried to induce EVP (electronic voice phenomena) via a network of interconnected portable cassette players (EVP being the unidentified speech-like scraps of sound sometimes woven into recordings, thought by some to be of paranormal origin). On side B of Chimera, a two-chapter composition, ‘Rosora’ is inspired by hermetic magic practitioner Franz Bardon; on a purely sonic level, the track explores the meditative nature of “mild noise” in a manner reminiscent of Kevin Drumm’s recordings with Lasse Marhaug.
The link has been present for a long time. In Techgnosis, Erik Davis wrote about technologies being a modern vessel for ancient beliefs, suggesting that information and communication technology, especially the Internet, are rife with threads of magick and mysticism. This notion developed in numerous ways throughout the last century. The chaos magick movement of the 1970s claimed to introduce the discoveries of quantum physics into a mystical worldview, thereby making magick a less hermetic, more practical art. In the early days of the Internet, the Reality Hackers (founders of influential magazine Mondo 2000) announced their manifesto, according to which they “use high technology for a life beyond limits”, “use media to send out mutational memes (thought viruses)” and “blur the distinctions between high technology and magic”. Early cyberculture, captured by Douglas Rushkoff in Cyberia, was closely related to the countercultural ferment of the same period, assimilating the ideas of Terence McKenna and Robert Anton Wilson into its philosophy.
Scaremongering preachers may have claimed that rock music was inherently possessed by demonic powers, but beyond a pantomime correlation, it was actually electronic music that became the true vehicle for ideas of magical transgression. The ritual nature of music (and anti-music) was explored by the industrial and post-industrial scenes, in a manner either cathartic (Throbbing Gristle) or meditative (Rapoon, :Zoviet*France:). The ability to evoke altered states of consciousness by means of electronic sound was proven most convincingly by Coil on Time Machines, the experience of which was said to cause “temporal slips”, and displayed the potential of drone music to affect both ear and awareness.
Compared to these declared musical-occultists, Zenial taps the techno-mystical in a subtle, nearly academic way; magickal elements are present, albeit in an implicit manner. His compositions, woven of drones, distortion, buzzing and bleeps, slowly coalesce into shapes in the listener’s mind, like sonic spectres or the aforementioned EVP, and occasionally –as in the case of the title track –gain an near-melodic quality. In this sense, Chimera is more a scientific experiment in the supernatural qualities of sound than the audio equivalent of an occult artefact. Given that creative pursuit itself can be considered the most successful and measurable act of magic (as explained by Alan Moore in Fossil Angels), Zenial’s approach retains plenty of transformative power.

ChainDLK:
This release from Łukasz Szałankiewicz collects tracks developed mainly from installation so they are in connection from some visual elements unknown to the listener of the audio release. His musical path relies in the classic tradition of industrial/electronic music so is based upon oscillators and filters creating a musical palette with a clear and almost geometrical structure.
The rhythmic path created with oscillators of 'Chimera’ opens this release creating a feeling with the ’80’s experiments of the first wave of industrial with the typical kind of static created with drones. The initial drone of 'Hastallen’ with his sine waves is even colder in the exposition of the musical process based on the juxtaposition of the outputs of the instruments. 'Unclean/clean’ depicts his title showing clearer sounds and noisier ones. The b-side of this release if filled by a track, 'Rosora 28′, that entails classic industrial form with his coda 'rosora 28 : wymar 4/5′ where the repetitive and alienating form evolves in quieter and refined path.
This release develops his musical ideas in the tradition of industrial ambient music working in the refinement of the form rather than in experimenting without a clear end. Recommended for fans.

Kulturterrorismus:
Allerfeinste Musique Concréte eröffnet “Chimera“, die aktuelle Schallplatte des polnischen Sound Designers LUKASZ SZALANKIEWICZ, der unter dem Pseudonym ZENIAL (seit 2003) einige Veröffentlichungen herausbrachte.
LUKASZ SZALANKIEWICZ publiziert “Chimera” als limitierte 12inch (250 Kopien) über den heimischen Verlag ZOHARUM RECORDS, welcher ansonsten vornehmlich auf das Format CD setzt. Für die ansprechende Covergestaltung zeigt sich der befreundete Künstler WIKTOR JACKOWSKI verantwortlich, dessen Mix aus Malerei & Design den ZENIAL Sound eindrucksvoll visualisiert.
Mit dem Konzeptwerk “Chimera” möchte LUKASZ SZALANKIEWICZ Trugbilder mittels Klangcollagen vermitteln, deren Basen auf Feldaufnahmen, einem alten Bonustrack und akustischen Instrumentierungen beruhen, wodurch ZENIAL phasenweise sehr organisch wirkt. PS: Auf der B-Seite huldigt(?) der Pole dem tschechischen Okkultisten FRANZ BARDON, der durch Bücher zu den Themen hermetische Magie und Kabbala Bekanntheit erreichte.
Zenial – Chimera from derubare on Vimeo.
Wo ZENIAL auf der A-Seite tontechnisch variable Tonkunst zum Besten gibt, erwartet die Konsument(-inn)en auf der B-Seite eine phasenweise monotone Vorstellung mit hohem Berauschungsgrad, weshalb zu keiner Sekunde der über 40minütigen Spielzeit Langeweile aufkommt, außer sie/ er versteht den tieferen Sinn hinter “Chimera” nicht oder konkrete Musik überfordert sie im Allgemeinen (Beides trifft auf den Rezensenten von NECROWER? äh NECROWEB zu!). Insgesamt eine intensive Arbeit, die LUKASZ SZALANKIEWICZ mit “Chimera” zelebriert, welche bestimmt keine Massen begeistert, aber die wirklichen Musiknerds gewiss! Anspieltipp? Love it or hate it, nothing between!
Fazit:
Individuen, die anspruchsvolle Tonkunst mit hohem Beschäftigungsfaktor suchen, erleben in “Chimera” von ZENIAL ein Kleinod, das einige Hördurchläufe benötigt, um komplett Evaluierung zu finden – meine absolute Empfehlung!

Santa Sangre:
“Chimera” is another proposal by Łukasz Szałankiewicz aka Zenial, his second album released by Zoharum. In contrast to “Connection Reset By Peer”, this time it’s pressed on vinyl. The first three songs, the ones on side A, the musician composed for specific art installations presented in several European cities; these fragments make a soundtrack for cutting-edge audiovisual presentations. Two numbers from the B side are devoted to Franz Bardon. Łukasz explains the “Rosora” concept in our interview, which you can read here. The sound experiments prepared by Zenial, although at first listen seem cold, calculated and callous, ultimately turn out to be quite accessible, and from those three adjectives only the second one still has its “raison d’etre”. Structurally and compositionally it’s a very organized thing, I don’t think that Łukasz even for a moment used some kind of stream of consciousness. “Chimera” is a spatial geometry of sound. According to Kurzweil there’s not much time that separates us from the moment when the machine will pass the Turing test, and we’ll have to think about what to do next. Unless our PCs won’t allow us to do so. And yet in Zenial’s machine there’s a certain spirit already, immaterial though intelligent, perhaps a creative entity that flows through cables, raises impulses; analog equipment, the old hardware comes to life, gains awareness and begins to communicate with its electronic fellows. That’s what I hear on “Chimera”. Talking, singing computers and modems, creating structures and systems designed to serve their own benefit. Surely you’ve seen “Hardware” by Richard Stanley – if I have to imagine the sound recording of the processes that have occurred inside MARK 13, it would probably sound like “Chimera”. The interrelations of technology and the paranormal have always been present in Zenial’s works. Anyway, as someone once said, the borderline between these two aspects seems to be gradually fading. “Chimera” is a very smart album; artistic talent is one thing, but I suspect that Łukasz was also good in science classes at school. But with all its technical approach “Chimera” evokes some sort of mystery, something out of time (I refer here to this famous writer from Providence). In the sounds straight from 8bit videogames, in delicate references to the Berlin school (or John Carpenter’s horror soundtracks) or in atmospheric textures where ambient and power electronics meet each other(“Unclean / clean”) … At least I formed such an impression. Try to penetrate the music and see what feelings it evokes in you. Is there a ghost or not? As I mentioned at the beginning, for the standards of experimental music, “Chimera” is not particularly difficult. Its thought–out and organized form is surely helpful in absorbing the music. Of course, it isn’t easy listening either; “Chimera” still requires a certain amount of intellectual effort and patience. But it doesn’t belong to the edges of the experimental scene, to the regions where only the bravest venture. An interesting, original album. Worth a listen.

Heathen Harvest:
It’s not strange to find music that turns the mechanical into the organic. It’s also not strange to find noise acts which utilize an assortment of found objects to produce a collage of sound. What is unique about Łukasz Szałankiewicz’s act Zenial is how methodically he builds a rhythmic swarm of insects from mere cell phones, cameras, and digital relics. He steals the souls of these haunted devices and runs them through convoluted circuitry until they hum and buzz. In Chimera, nature and machine devour one another in perfect symmetry.
Szałankiewicz is an audiovisual artist based in Poznan, Poland who has received international attention for both his musicianship and his contribution to the electro-acoustic community. Zenial is his pseudonym and primary project. He began producing demos of the act in 1995. Other projects by Szałankiewicz include AABZU (a glitchy dub duo with Maciej Szymczuk), Dizzy Kinetics (sample-heavy soundscapes with Marek Choloniewski), and Das Oder-Projekt (rustic audiovisuals with German experimental composition collective Blackhole-Factory). Zenial’s style of composition is as diverse as his various side-projects allow, from the abstract Dizzy Kinetics to the almost techno stylings of AABZU. Szałankiewicz is a member of the Polish Society for Electro-acoustic Music, a co-founder of the Audiotong label, an interviewer and journalist, and curator of large experimental festivals, particularly in Poland. Zenial and his coterie of musical accomplices and visual artists have brought their creative energies throughout the inhabited world.
In previous works under the moniker of Zenial, Szałankiewicz was constantly experimenting. His work in the 1990s was aborted turntablism with cut-up drum machines and ambient love. Zenial’s focus in the mid-2000s was in consistent, electro-acoustic walls in the minimal vein. It seems he began playing with networked electronics around this time as well. His contribution to Untitled: A Tribute to Zdzislaw Beksiński is gnawed together with seething phone and telecom sounds. More recently, his act has picked up a louder feeling and a return to the crowded, zipping sound of his early work. Now with Chimera, the techno side of this work has almost disappeared, replaced by drum-machine-surrogate hums and an abstract plodding of noisy bloops. His work sounds much like the Detroit, Michigan-based artist Cotton Museum (though notably less diseased and squishy).
This album, released through the Polish Zoharum, starts and ends with a natural field recording of nature; crickets are heard in the opening track “Chimera” and birds are heard in the closing track “Rosora 28 : Wymiar 4, 5”. These tracks are bridged by an increasing wall of furious cyber-audio. Where the title of Chimera comes in with this record is up to the listener to decide. Perhaps the devices which roar in these tracks, connected by wires into a single networked entity, could be such a beast.
Chimera flips ambient to harsh industrial, natural to artificial, and rhythmic to abstract. Yet the album grows steadily towards a central crescendo. The first and title track has a spritely dance in the background that is covered by a throbbing machine and ended in a bizarre natural-sounding sample set–a machine that pretends it’s an insect. The album reaches its peak with “Unclean/Clean”, a song which starts as drone, but descends slowly into the most brutal cistern of noise—obfuscated netherworld screams that turn melodic as they surface. The final track, “Rosora 28 : Wymiar 4, 5″ consists of two parts: a music composition and a sound installation in tribute to the life and work of František Bardon, a Czech healer and stage magician. The dirge pulses with direct industrial intensity before fading back into an organic atmosphere. Zenial builds these unique chapters of noise with assorted bits of technology and contact mics which are fed into a laptop. His act is a blend of the digital and physical.
Zoharum’s promo video for the title track “Chimera” features a strange juxtaposed atmosphere. Black and white video of an early 20th century street market and community festivals seems at odds with the inorganic and aggressive feeling of Chimera. Perhaps this is the first impression of some cold-blooded alien being among the darkly clothed Earthling bodies. “Chimera” has the squelch of a manipulated music box, perhaps the interpretation of music in whatever input format this foreign being receives. The CD comes in a plastic sleeve and features labyrinthine album art by Wiktor Jackowski.
Chimera is an unsettling and pulsing trip that longs for an appropriate visual complement. After being familiar with Zenial’s work from the 90s like Zombie Front and Inside Time, it almost feels disappointing this style of composition hasn’t found its way into this most recent release. While Chimera is certainly more artful and academic, appropriate for higher-end exhibits, the hints of a wider exploration with Zenial (a la “Mario/Angst78”, “Baltic Telling Stories”, or his techno remixes) keep the album from reaching the full potential of Szałankiewicz’s genius. As strong as Zenial’s creations are, his collaborations with other artists (like Mikolas Chadima) are even more intriguing. Perhaps there will be more ambient or more techno in the future, but there will certainly still be the unpredictable sound of haunted digital beings lurking just behind the composition.

Gangleri:
That is funny. Just like the previous album of Zenial that I reviewed, I was going to say that Zenial makes music that I would normally not like, but yet I do. “Chimera” has very experimental soundscapes, is minimalistic and has little structure. Normally that would annoy me, but in this case I again like this album. There are ‘industrialistic’ rhythms (to not give you the idea that this sounds like industrial music like we know it today), soft noise and enough happens to keep drawing my attention. The music sounds like it is made with some stoneage electronic equipment and on Discogs I noticed that the release was tagged “musique concrete”. Should you know what this term (used to) refer(s) to, you might have a good idea of what this album is like. Like the previous album: interesting.

Re:Source:
From what I gather, the five pieces forming Zenial’s first foray onto vinyl here were generated by his use of an old analogue synthesiser during a short residency in Stockholm in March 2012. Whether these recordings are realtime or not, however, remains unclear, although as they squelch and shimmy along there’s certainly an organic quality only given shape by robotic rhythms and something like an alarm sounding out on a cranky old ‘50s space vessel. Rather reminiscent of some of the old EMS experiments of yore, or the antics once heralded by the BBC Radiophonic Workshop, these cuts throb and pulse away like a rusted sci-fi film soundtrack. Occasional whirrings and flutters apply themselves to the general movement at work, whilst the production nods at this all being of a contemporary nature rather than anything cooked up like its cousins in the not-so-distant past. This record makes for a great companion piece to, say, Stanislav Kreitchi’s experiments with an Ans synthesiser, those early Kluster/Cluster records, a touch of Throbbing Gristle, and that dusty and crackling old copy of the Out Of This World compilation LP on BBC Records.

Felthat:
Long awaited vinyl album from Łukasz Szałankiewicz a.k.a. Zenial is a nice surprise from him, quite busy working as a curator and workshops organiser.
Zenial has started some good couple of years ago as a part of demo scene revolving around tracker and freeware based music composed by young enthusiasts of sampladelia and Warp records infused people in their early 20’s.
He evolved from that thanks to his broad interests in post-industrial and improvised music as well as transpersonal psychology, obscure esotherics and post-modern school of philosophies or ideologies and foremostly by D.I.Y. samizdat street fight spirit.
I guess it eleveated him into a dimension of a spirit that can cross boundaries between the genres and something that most mature artists look forward to is to find her/his own language of idioms that will enable the artists to move on with ideas and materialising them into hard copy composition.
Zenial has a very unique sound which sounds like an echo of radio frequency mingled with low-bit Nintendo music and white/pink/brown noise drones – a highly unlikely combination when you talk about laptop based improvised music.
The composition oscillate around the low-frequencey drones and have a very narrative touch, not too noisey and fortunately not too typically drone ambient.
A nice product – someone might say – but a term „product” doesn’t necessarily fit into the grime infusion music blocks which are a serious derivative of situationist theatre where the stage is your mind and the actors are doubts, thoughts and dazzling puzzling mood…

The Sound Projector:
Zenial is an alter ego of Lukasz Szalankiewicz, a Polish composer and sound artist who has been putting out experimental electronic music in a variety of guises since the 90s. Chimera offers us five tracks of modular synth doom composed during a time spent among the Buchlas and Revers at the legendary EMS studio and research facility in Sweden. That distinctive chunky sound permeates these tracks, placing it squarely within this growing sector of the experimental music world.
Nevertheless there are some delights here that make this release stand out from many of the patches and wires gang. The title track is one such beauty, kicking things off with a series of abrasive squiggles and hums. Lacking any forward structure, it is instead a series of sound bursts, an electron microscope bringing quantum particles into brief focus as they fizz into existence for a few seconds before vanishing forever into the void.
The more I listen to it the more I’m entranced by this piece, by its sense of space – rendered even more tangible and clear by Rashad Becker’s impeccable mastering – and its choice of sounds. Around three minutes in a beautiful chattering polyphony fades in, flooding the soundworld with the excited chattering of alien children. A minute or so later, Szalankiewicz builds a delicate collage bleeps and glitches, set against a blanket of cicada-like chirrups in the summer night.
In contrast, ‘unclean/clean’ is a sullen and gritty thing, at crowded with fuzz and static, building to a heaving crescendo of ecstatic white noise.
This album’s final pair of tracks is dedicated to Czech scholar and occult hero Franz Bardon. These two pieces are full of occult dread, dark cloaks of sound building with mesmeric force, hypnotic electronic incantations.
Both pieces deploy a surging, repetitive drone is tailor made to drill into your skull and force you to its bidding. On and on it goes, tension growing to almost unbearable levels. On ‘Rosara 28′, Szałankiewicz weaves whirling synth motifs around the monolithic chiming, spinning and glistening like giggling daemons.
Its companion piece, ‘Rosara 28 : wymar 4/5′ is brooding and malevolent, with only the occasional gritty burst of noise to leaven the oppressive effect. After nearly ten minutes, the drone fades. Suddenly the only thing we hear is birdsong. The spell is broken.

SKUG (Journal für Musik, #97, 1-3/2014):
Der polnische Elektroakustiker und Audiotong-Labelbetreiber Lukasz Szalankiewicz bezeichnet sich selbst als EVP-Forscher, Historiker, Demoscene-Tüftler und Sounddesigner – und entpuppt sich auf seinem neuesten Release zusätzlich auch als elektromagnetischer Alchemist. Zenial widmet sich medienübergreifenden experimentellen Studien, in denen er in stetoskopischer Haltung elektromagnetische Schwingungen diverser (Medien-)Technologien aufspürt und zueinander in Beziehung setzt. Auf »Chimera«, einer Kompilation vergangener installativer Arbeiten und Aufnahmen, die bei einem Artist-in-Residency Aufenthalt im EMS-Studio in Stockholm entstanden sind, werden die daraus resultierenden Interferenzen zu einem obskuren Organismus zusammengesetzt und in okkult-pulsierenden Exerzitien animiert. Der titelgebende Verweis auf das rituelle Instrument Rosara und die im Releasetext genannte Widmung der B-Seite an den Kabbala-Hermetiker Franz Bardon wecken Assoziationen an die Vertreter der britischen Industrialszene und deren Chaos-Magick Faszination rund um Aleister Crowley oder die Abhandlungen des Techgnostikers Erik Davis über das »elektromagnetische Imaginäre«. Techno-Spiritualismus und Informationszeitalter-Mystizismus also als kontextuelle Unterfütterung für das Knacksen und Schürfen arterieller Feedbackloops, beharrlich-konkreter kinetischer Ströme und proto-digitaler Blips und Beeps Dialoge à la Atari. Hört man genauer hin, vermag das Innenleben dieses modularen Generatoren-/Kabel-/Röhrenwesens bisweilen gar physische Warnimpulse auszulösen, generiert durch Sinustonsignale und die klangliche Verwandtschaft mit Starkstromwellen. Angesichts dieses Daten- und Noisepollution-Overloads oszillierender Elektronen kommen die sanft eingefadeten Fieldrecording-Inserts einer Geisterbeschwörung gleich: Vogelgesang und Grillengezirpe halten Mahnwache in einer post-humanen Welt. Endgültig an ein dystopisches Ufer gespült wird man mit dem letzten Track, in dem Wogen an brachial-apokalyptischem Drone an Dark-Ambient-Stränden versprudeln. SHILLA STRELKA.

Hard Art:
Marka ZENIAL chyba na stałe wpisała się w rodzimy  pejzaż  poszukującej  elektroniki.  Stojący  za nią  Łukasz  Szałankiewicz  to  nie  tylko  czynnie działający  artysta,  ale  i  kurator  znakomitego cyklu w gdańskiej Łaźni, In Progress. Jego najnowsze dzieło „Chimera” jest pierwszym,pełnowymiarowym albumem winylowym, opublikowanym przez Zoharum. Tych 5 kompozycji, to pokaz prawdziwie bezkompromisowej postawy Szałankiewicza, który sam dla siebie jest klasą. Utwory ze stron A i B wyraźnie od sie-bie odstają, co kapitalnie sprawdza się w winylowym formacie. Tytułowa „Chimera” czerpie inspirację z filmowych obrazów sięgających jeszcze lat 80. Kolejne nagranie „Hästhallen” daje pojęcie o tym, co prezentuje Łukasz Szałankiewicz podczas swoich instalacji. Zamykający stronę A utwór „Unclean/Clean” traktować można jako indeks do wcześniejszego wydawnictwa ZENIALA, „Connection Reset By Peer”. To ten sam zimny, cyfrowy świat, gdzie awangarda przenika się z brzmieniami a’la power electronics. Łukaszowi blisko jest do klimatów kreowanych niegdyś przez fińskie duo PAN SONIC. Strona B przynosi 2 kompozycje – „Rosora 28”  i „Rosora: wymiar 4/5”. Obydwie są ze sobą powiązane, tworząc     jedną monolityczną całość. Poświęcone czeskiemu hermetyście Franzowi Bardonowi, są też wynikiem współpracy z galerią w Pradze, Skolska28. ZENIAL jeszcze bardziej uderza tu w ekstatyczne rejony. Jego sformatowana, surowa i groźna elektronika wydaje się być zapisem jakichś tajemnych, magicznych energii. Album „Chimera” nie daje łatwych odpowiedzi, nie jest też przyjemną strawą dla uszu. To wyjątkowo wyszukana, abstrakcyjna muzyka, którą na dobrą sprawę trudno zaszufladkować. Awangarda, elektronika, noise i dynamiczne dźwiękowe rzeźby. A efekt doprawdy powalający, warto upolować winylową edycję, bo to tylko skromne 200 sztuk!

Nowa Muzyka:
„Struktury rytmiczne, raz gęste i zawiesiste, innym razem przejrzyste, swoją chimerycznością zachęcają do kolejnych odsłuchań” – kończyłem recenzję przedostatniej płyty Zeniala. Najnowszemu albumowi artysty, tym razem wydanemu na winylu, patronuje chimera, mitologiczne monstrum uważane za symbol zmienności.
Zróżnicowana i zaskakująca kolejnymi dźwiękami – taka też jest jego zawartość. Tytułowy utwór od początku wprowadza stosowne napięcie. Zaczyna się od narastającej energii, zaklętej pod postacią analogowych sygnałów. Do tego stopniowo dochodzą odgłosy motywu powstałego jakby poprzez cofanie taśmy, następnie field recording cykad i na sam koniec mutująca w noise, lecz z początku melodyjna linia basowa.
„Hästhallen” został zbudowany na co najmniej dwóch planach. Jest jak dialog analogowych syntezatorów, przekomarzających się w różnych językach: jeden w stylu ścieżki dźwiękowej sci-fi, drugi w bardziej uwolniony i nieco wiercący sposób. Krążące po odmiennych płaszczyznach motywy synchronizują się bliżej końca. „Unclean/Clean” to narastający dron brzmiący niczym stopniowo odpalany silnik odrzutowca. Gdy już osiągnięty zostaje pewien poziom intensywności, utwór trwa kilka minut w tym stanie skupienia.
Dwie ostatnie kompozycje pod wspólnym tytułem „Rosora 28” wprowadzają tekstury jeszcze bardziej szorstkie i kłujące. Pulsujące w skroniach dźwięki elektryczności przełamują nie-ludzkie, płaczliwe głosy w utworze czwartym, zaś monotonię wieńczącego album tracku koją naturalne ptasie trele.
W porównaniu do poprzedniego wydawnictwa Zeniala „Chimera” wydaje się albumem jeszcze lepiej rozegranym narracyjnie. Wnioski recenzji „Connection Reset By Peer” łączące chimeryczność kompozycji z ich atrakcyjnością, mogą zostać powtórzone i tym razem.

Polifonia / Bartek Chaciński (Polityka):
Niełatwe zadanie stawia tym razem przed odbiorcą również Łukasz Szałankiewicz, którego rezydentura w sztokholmskim studiu EMS (jedno z ważniejszych w Europie studiów muzyki eksperymentalnej) przyniosła już plon na zeszłorocznej Warszawskiej Jesieni. Tutaj mamy ciąg dalszy – Zenial najwyraźniej wykorzystuje najstarsze generatory, które znalazł w studiu, bo skupia się na dość surowej prezentacji alfabetu analogowych brzmień z epoki pionierskich nagrań elektronicznych. Nie mają one takiej potęgi, masy, jak muzyka Piotrowicza z ostatniej płyty. Przeciwnie. Z dzisiejszego punktu widzenia brzmi to czasami jak muzyka hipnotyzujących zakłóceń i interferencji. Ale prawdziwym zakłóceniem na ich tle jest ciepły, dronowy utwór „Unclean/Clean” (czyżby nawiązanie do klasyka grupy Za Siódmą Górą?) utopiony w oceanie szumów, bo nowoczesnością i złożonością brzmienia moim zdaniem mocno odstaje od reszty. Obraz Wiktora Jackowskiego na okładce do tej twardej, nieco laboratoryjnej momentami wizji eksperymentu pasuje. Parafrazując hasło z tytułu industrialno-elektronicznej gazety, która patronuje wydawnictwu – „Hard art, but art”. Niezłe motto dla wszystkich tych ciekawych wydawnictw – bo to może i ciągle rynkowo sztuka przetrwania, ale przy tym niezła sztuka.

Pop Up:
Łukasz Szałankiewicz daje znać o swojej twórczości sporadycznie i raczej w dość oszczędny sposób, rzadko kiedy nawet w tzw. undergroundzie bardziej wyraziście zaznaczając swoją obecność. Bardzo podobają mi się jego dokonania w duecie pod szyldem Rambo, ale najnowszy solowy album jako Zenial przynosi całą masę frapujących dźwięków i niebanalnych brzmień. W najprostszy sposób odczytując ten materiał, można wyjść od jego tytułu – Szałankiewicz buduję szkielet kompozycji z różnych sampli, nagrań terenowych, elektronicznych szorstkich brzmień, tworząc muzyczną hybrydę, tytułową chimerę. Skrupulatnie budowana narracja kompozycji uwypukla jego pomysły – z jednej strony elektroniczne sprzężenia, z drugiej strony bardziej naturalne warstwy brzmieniowe jak chociażby zarejestrowane nagrania cykad. Oszczędne minimalistyczne szumy i szmery splata z hałaśliwymi nawarstwiającymi się noise’owymi plamami. Balansuje na granicy ciszy, a kiedy indziej jego kompozycje gęstnieją, wypełniając brzmieniowe spektrum pełne zarówno wysokich jak i niskich częstotliwości, wśród których nie zawsze łatwo się odnaleźć. Co ciekawe, Chimera przynosi nagrania z różnych okresów i różnych projektów – „Hästhallen” został przygotowany jako tło dźwiękowe galeryjnych instalacji, natomiast „Unclean/Clean” jest odświeżoną i dopracowaną wersją cyfrowego dodatku do płyty „Connection Reset by Peer”, a to „Rosora“ zamknięta całość poświęcona czeskiemu hermetyście Franzowi Bardonowi. Mimo, że brakuje im wspólnego punktu zaczepienia, idealnie łączą się na tej płycie – właśnie przez zróżnicowanie, często nieprzystające do siebie elementy lub metodologię powstawania utworów. Finalnie wydźwięk tego wydawnictwa jest intrygujący i szalenie interesujący.

BLACK MAGAZIN
Klangmusik, die unter den etwas stark verallgemeinernden Begriff „Drone“ oder „Ambient“ gesammelt wird, nimmt im heutigen Musikbusiness eine Sonderrolle ein. Sie ist schwer vermarktbar, weil sie dem Grundverständnis des Produktes „Musik“ in wesentlichen Punkten widerspricht. Sie ist nicht leicht konsumierbar, weil sie die Aufmerksamkeit des Hörers fordert, sie ist nicht gut zu vermarkten, weil mitreißende Konzerte in diesem Kontext unmöglich sind und sie hat keine Ohrwurmqualitäten, weil sie über ein geringes Potential an Harmonien verfügt und sich dazu noch die Freiheit nimmt, dieses in einem beliebig Zeitraum zu entwickeln. Dadurch werden sich solche Stücke nur schwer in der Erinnerung des Hörers verankern lassen.
Daher ist es nur allzu verständlich, dass diese Musik sich als Kunstform sieht oder im künstlerischen Kontext verstanden werden möchte und dadurch zu einer Randerscheinung wird, dass die Allgemeinheit maximal als Hintergrund-Gedönse in Kaufhäusern begegnet. Umso erstaunlicher ist, dass sich kleine Labels finden, die aus purem Idealismus heraus Platten veröffentlichen, die sich nur in diesen Kontext einordnen lassen, die Musik veröffentlichen die nicht konsumiert, sondern gehört werden will. Eins dieser kleinen Labels ist Zoharum aus Polen, die mit dem Album „Chimera“ des Künstlers ZENIAL eins dieser sperrigen komplexen Klangwelten vorlegen, die ihre Hörerschaft erkämpfen müssen. Wie der Titel „Chimera“ es schon vermuten lässt, lässt sich die enthaltene Musik schwer fassen, da sie sowohl die leisen, schwebenden Spielarten umfasst als auch schwere, an Industrial erinnernde Klangkollagen. Während die ersten Stücke gering in der Instrumentierung und sperrig im Arrangement sind, wird es Mitte des Albums deutlich lauter. Noisig-aggressiv pumpende Loops brechen sich Bahn und lassen eine schwermütige, in sich gekehrte Stimmung entstehen. Später lockert ZENIAL die Stimmung wieder auf, erzeugt durch bassig-röhrende Flächen eine bedrohliche Deepness, die man zu Beginn gar nicht vermutet hatte. Ein Konzeptalbum lässt sich in „Chimera“ nicht erkennen, wohl aber eine überraschende Vielseitigkeit in der Zusammenstellung der das Album umfassenden Songs und einen deutlichen Hang ins Düstere. Kopfhörermusik, die stimmungsverstärkend wirken kann und Raum bietet für eine unerwartete Reise durch die eigenen Emotionen.
Darkroom
zenial è il progetto del musicista e sound designer polacco Lukasz Szalankiewicz, attivo ormai da oltre dieci anni nel mondo della sperimentazione elettroacustica applicata sia a situazioni contingenti (eventi, installazioni, festival) che al puro ascolto. Formalmente „Chimera” segna il punto più elevato della carriera di questo artista, presentandosi unicamente in un bel vinile LP limitato a 200 copie. Il contenuto, diviso in cinque tracce, ha quasi il sapore di una compilation costituita da suoni mai troppo omogenei e da brani nati da spunti vari e concepiti in momenti diversi („Hästhallen” e „Unclean/Clean”, in particolare, furono già presentate 'on air’ in Svezia e utilizzate all’interno di gallerie in Polonia, Germania e Svezia prima di essere fissate in forma rimaneggiata in questo LP). Lo stile di Zenial appare versatile pur mantenendo delle caratteristiche costanti: di norma ci si attesta nei paraggi di un’elettronica minimale, fatta di rumori meccanizzati e ordinate schegge cibernetiche. Le parti assumono spesso un andamento circolare mischiando frequenze uditivamente fastidiose, partiture in accelerazione e strutture semi-improvvisate. L’asettica freschezza delle prime due tracce, tendenti al glitch e ad un’elettronica moderna ed asciutta, lascia il posto al noise compatto e ventoso di „Unclean/Clean”, che evolve in architetture droniche ben conosciute. Il lato B propone invece due temi dedicati a Franz Bardon, esoterista e studioso di ermetica proveniente dall’attuale Repubblica Ceca. Si tratta probabilmente del momento più emozionante dell’album, capace di richiamare sentimenti inquietanti (il termine „Rosora” dei titoli indica uno strumento magico) per mezzo di poche ed essenziali linee sonore: la circolarità tonale diventa viatico per addentrarci in meandri oscuri fatti di frequenti cambi acustici, organizzati sempre all’insegna del minimalismo e dell’essenzialità. Sebbene alcuni brani richiedano un’applicazione contingente e necessitino di immagini e situazioni per prendere vita, „Chimera” mantiene comunque tutta una serie di peculiarità compositive e sonore che non mancheranno di attirare quella fascia di pubblico che ama la sperimetazione, in questo caso supportata dal sempre affascinante vinile.
Michele Viali

Mentenebre
Zenial es un proyecto musical de corte experimental liderado por Łukasz Szałankiewicz. Su estilo se caracteriza por idear atmósferas cargadas de estructuras sintéticas y minimalistas en las que la presencia del silencio es interrumpida de forma intermitente pero ordenada, generando contextos distópicos en los que el oyente se encuentra desnudo, en constante alerta por lo que pueda sobrevenir en el próximo segundo.“Chimera” advierte paisajes futuristas muy decantados. Los elementos acústicos utilizados han sido metódicamente seleccionados para gestar un álbum desconcertante, repleto de melodías infrecuentes y ocasionalmente abstrusas. Cierto es que la ruta que este compositor polaco venía proyectando en sus anteriores lanzamientos, comentados en anteriores reseñas de Mentenebre, apuntaban claramente hacia una simplificación en lo que respecta al andamiaje estructural sonoro; no obstante, sorprende en cierta manera la elevada gradación en la que este matiz se produce. Lo que vas a encontrar en “Chimera” está cerca de ser entendido como un colage de retazos sonoros desprendidos de diversos sintetizadores que se entremezclan para teñir de desconcierto la mente del oyente. Eventualmente, los paisajes se definen fríos y obtusos, escayolados a base de drones y escapes sonoros repletos de distorsiones difuminadas que se adaptan a la perfección a los horizontes ya de por sí escarpados que muchos cortes del álbum presentan.Un buen ejemplo de ello lo encontramos en ‘Unclean / Clean’, marcado por el influjo de Nurse With Wound, en él se generan universos expansivos de fulgurante vistosidad. En general, este disco no pretende ser complaciente. Hablamos de un vinilo que los amantes de experimental más puro van a saber apreciar en gran medida. Un disco sin condescendencias de ninguna clase. Ofrece momentos ásperos de elevada saturación como es el caso de ‘Rosora 28’, nada menos que once minutos y medio rebosantes de presión al más puro estilo de la olla Express.“Chimera” es el primer lanzamiento en vinilo de este proyecto polaco, ya que desde su creación en 2003, su discografía se ha limitado a material publicado en CD y casete. “Chimera” ha sido limitado a tan sólo 200 copias, por lo que hablamos de un disco que dentro de poco se encontrará dentro de las filas de “descatalogados”.No pierdas la oportunidad de acercarte a una de las propuestas más arriesgadas de experimental de nuestro tiempo. Sonidos hieráticos que no te dejaran indiferente. Música dispuesta para acuchillar el corazón de la poesía

Dziennik Polski:
Łukasz Szałankiewicz ukrywający się pod pseudonimem Zenial to dobrze znany w Krakowie twórca eksperymentalnej elektroniki. Po wielu latach działalności w kraju i za granicą doczekał się wreszcie swej pierwszej płyty winylowej. „Chimera” idealnie sprawdza się w tym formacie, ponieważ jest skoncentrowana głównie na dźwiękach analogowych syntezatorów. Szałankiewicz splata z nich abstrakcyjne krajobrazy dźwiękowe, które idealnie ozdobiłyby ekranizację któregoś z futurystycznych opowiadań J.G. Ballarda. Warto poznać!

Mroczna Strefa:
Trójmiejski kolektyw Zoharum zdecydował się na wydanie swojego pierwszego dużego krążka winylowego, w dodatku limitowanego do jedynie 200 sztuk, a wybór wykonawcy padł na znanego już w wielu miejscach naszego globu artystę poszukującego Łukasza Szałankiewicza aka Zenial. Znany ze swojej wszechstronności i znajomości różnych dźwięków spod znaku elektronicznego eksperymentalizmu muzyk pochodzący z Podkarpacia nagrywa tak różnorodne rzeczy, że niełatwo się w tym wszystkim połapać, a przy okazji materiału „Chimera” zawędrował do Sztokholmu, gdzie w będącym szwedzkim odpowiednikiem Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia Studiu EMS zarejestrował cztery premierowe nagrania, których rejestracja trwała kilka dni (17-22.03.2012), ale dzięki temu tak szwedzcy słuchacze, jak i za pośrednictwem Zoharum reszta świata ma szansę usłyszeć bardzo trudne w odbiorze utwory projektu ZENIAL. Na pierwszej stronie winylu znalazła się więc tytułowa „Chimera”, dla której inspiracją były filmy z lat 80-ych, ale przede wszystkim opiera się na świdrujących i drażniących uszy, pulsujących tonach uzupełnionych niepokojącym, ambientowym tłem i zmieniającymi się frekwencjami, a wklejone sample jakiegoś bliżej nieznanego motywu muzycznego zostały przetworzone w sposób dalekiego od tradycyjnych technik. W pewnym momencie brzmienie imituje tłumione duszenie strun na harfie czy gitarze. Ciekawy patent zaiste. „Hasthallen” powstało z myślą o tle dźwiękowym dla instalacji w galeriach sztuki i wykorzystano je już przy okazji wystaw w szwedzkiej Karlskronie, Gdańsku i Rostocku. Tu też główną rolę odgrywają zmieniające się częstotliwości i wibrujące, wysokie tony. Całość brzmi nieco 'kosmicznie’, a na pewno awangardowo i nieludzko. Współczesna, eksperymentalna elektronika dominuje też w „Unclean/Clean”, który to utwór jest odświeżoną i dopracowaną wersją cyfrowego dodatku do płyty „Connection Reset By Peer” i wedle opisu samego Zeniala to „doom metal bez metalu”. Szmery, zgrzyty i piski układają się w nieprzejrzysty, amorficzny kształt bardziej typowy dla dark ambientu z posmakiem post-industrialno – apokaliptycznym. Strona B to dwa nagrania poświęconemu czeskiemu hermetyście Franzowi Bardonowi stworzone dla praskiej galerii Skolska28. Drażniące, bzyczące dźwięki płyną monotonnie tak w ponad 11-minutowym „Rosora 28”, jak i następującym po nim „Rosora 28: Wymiar 4/5”. Przeprawa jest trudna i faktycznie służyć może głównie jako ilustracyjne tło w galerii sztuki współczesnej, ale jako pełnoprawny, oddzielny utwór też może zainteresować, głównie jednak zagorzałych fanów awangardowych brzmień. Stąd taka, a nie inna ocena.